*San [[Gregorio de Nisa]] (335-395):segundo o seu pensamento, o home é o cume de Creación e é froito do amor sobreabondante de Deus. Pola redención de Cristo, todos os homes, a natureza enteira e o mesmo [[demo]] serán reconstituídos para unha vida eterna feliz(''apokatástasis''). É un dos pais da [[Capadocia]]
*[[San [[Xoán Crisóstomo]] (347-407): proclamado polo pobo de Constantinopla bispo da cidade. Defendeu ao seu pobo fronte ao Emperador, solidarizouse cos pobres e fustigou o luxo da Corte imperial, morrendo por isto no desterro. Foi moi famoso polos seus sermóns ao tempo claros e elocuentes. Neles predicou o amor desinteresado e o senso da xustiza. Consideraba ao home como o maior prodixio do Universo, máis prezado para Deus que a Creación enteira
*[[San [[Xoán Damasceno]] (675-749): defendeu a veneración aos [[icono]]s, fronte ao Emperador [[León III]] e os [[iconoclastia|iconoclastas]]. Cristo é o Icono de Deus por antonomasia. Deus, pola encarnación do seu fillo, redimiunos a través da materia. Os iconos, en canto imaxes materiais, elévannos ao trascendente. A ordenación do Cosmos evoca unha Intelixencia persoal ordenadora. De tódolos xeitos, a mellor maneira de falar de Deus é en negativo, porque todo o que lle atribuamos é máis desigual ca igual a El, debido a súa infinitude insondable.
