Vocabulario Científico Internacional: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xoio (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Xoacas (conversa | contribucións)
Formato
Liña 1:
O '''Vocabulario científico internacional''', '''VCI''', (ou ISV nas súas siglas en inglés, de ''International Scientific Vocabulary'') é un tipo de vocabulario que abarca as palabras científicas e especializadas utilizadas, nas chamadas ''linguas modernas'', por todos os científicos do mundo para entendérense entre eles.
 
O primeiro vocabulario científico internacional coñecido estableceuno [[Philip Gove]] dentro do ''Terceiro novo dicionario internacional'' de [[Webster]] (1961)<supref>[1]McArthur, T. (ed.), ''The Oxford Companion to the English Language''. Oxford University Press, 1992. </supref>. Segundo o observado por [[David Crystal]]<supref>[2]Crystal, D. ''The Cambridge Encyclopedia of the English Language''. Cambridge University Press, 1995. </supref>, a ciencia é un campo especialmente produtivo para as novas invencións.
 
Segundo o ''terceiro'' Webster, as "palabras do ISV (como, por exemplo, ''lipoid'') creáronse tomando unha palabra cun significado algo xeral e simple a partir dunha das linguas da antigüidade clásica, xeralmente o [[lingua grega|grego]] e o [[Lingua latina|latín]], pero confiríndolleconferíndolle un significado moi específico e complicado, adecuado para os propósitos do discurso científico moderno. Unha palabra do VCI é tipicamente un derivado ou un composto que "consegue só a súas materias primas dos idimoasidiomas da antigüidade". A súa [[morfoloxía]] pode variar segundo os diferentes idiomas modernos.
 
A versión ''on line'' do ''Terceiro novo dicionario internacional'' de Webster ([[Merriam-Webster]], 2002)<supref>[3]"International scientific vocabulary". ''Webster's Third New International Dictionary, Unabridged''. Merriam-Webster, 2002.</supref> engade que o ISV "consiste nas palabras ou outras formas lingüísticas actuais en dous o máis idiomas", e que "se diferencia de latín moderno (''New Latin'') en que estes termos se adaptan á estrutura dos idiomas individuais nos que aparecen"<supref name="mcarthur">[4]McArthur, T. ''Asian Lexicography: Past, Present, and Prospective'', introducción de ''Lexicography in Asia''. Password Publishers Limited, 1998.</supref>. É dicir, os termos do VCI constrúense a miúdo con formas gregas, latinas, o outras que se combinan, pero cada lingua escribe, e pronuncia, os [[neolexema]]s que resultan de acordo coas súas propias normas morfolóxicas.
 
Con todo, non se debe esquecer a eiva, presente en moitos termos da botánica, segundo [[Font Quer]]<supref>[5]Font Quer, P. ''Diccionario de botánica''. Editorial Labor, S.A., 1993.</supref>, das chamadas ''voces híbridas'', isto é, compostas por un primeiro elemento grego e o segundo latino, ou viceversa, e que, de ser posíbel, non se deben empregar. E moito menos se o primeiro elemento procede dunha lingua ''moderna'', que algún caso hai, por exemplo, no español científico. A homoxeneidade léxica exixeesixe que todo termo composto estea formado por todos os seus compoñentes, dous ou máis, da mesma natureza lingüística.
 
[[Tom McArthur]]<sup>[4]<ref name="mcarthur"/sup> cualifica as palabras e os morfemas do ISV como ''translinguistics'', explicando que funcionan "en moitos idiomas que serven como medios para a educación, a cultura, a ciencia, e a tecnoloxía". AdemáisAdemais de en idiomas europeos, tales como o [[lingua inglesa|inglés]], o [[lingua castelá|castelá]], o [[lingua rusa|ruso]], o [[sueco]], o [[portugués]] ou o [[galego]], os lexemas do VCI empréganse tamén en idiomas como o [[xaponés]], o [[malaio]], o filipino (''[[tagalog]]'' ou ''tagalo'', en español) e outras linguas asiáticas. McArthur afirma que "no hai outro sistema de palabras e de [[morfema]]s tan internacional".
 
O VCI é un dos principais ''motores'' do desenvolvemento e a estandarización da ''Interlingua''. Os termos científicos e médicos en interlingua son en gran parte de orixe grecolatina, pero, como a maioría das palabras da interlingua, aparecen nunha ampla gama de idiomas. O vocabulario da interlingua establécese utilizando un grupo de idiomas de control seleccionado porque irradien palabras e absorben palabras dunha gran cantidadcantidade dotrosdoutros idiomas. E, mediante a técnica do ''prototyping'' ou ''proto instances'', despois selecciónase un antepasado común máis recente de cada palabra elixíbel. Este procedemento serve para dar á interlingua o vocabulario o máis internacional posíbel<supref>[6]. Gode, A. ''Interlingua: A Dictionary of the International Language''. Nova York: Storm Publishers, 1951.</supref>.
 
== Notas ==
 
{{referencias}}
'''Referencias:'''
 
1. McArthur, Tom (editor), ''The Oxford Companion to the English Language''. Oxford University Press, 1992.
 
2. Crystal, David, ''The Cambridge Encyclopedia of the English Language. Cambridge University Press, 1995.
 
3. "International scientific vocabulary". ''Webster's Third New International Dictionary, Unabridged''. Merriam-Webster, 2002.
 
4. McArthur, Tom, ''Asian Lexicography: Past, Present, and Prospective'', "Lexicography in Asia (Introduction)". Password Publishers Limited, 1998.
 
5. Font Quer, P. ''Diccionario de botánica''. Editorial Labor, S.A., 1993.
 
6. Gode, Alexander, ''Interlingua: A Dictionary of the International Language''. New York: Storm Publishers, 1951.