Wicca: Diferenzas entre revisións

[[ficheiro:Triple-Goddess-Waxing-Full-Waning-Symbol.svg|thumb|200px|Icona da Deusa Tripla]]Para moitos practicantes desta relixión xira entorno aos deuses, O Deus Pai e A Deusa Nai, que encarnan as forzas da natureza e corresponden á mitoloxía asociada aos cultos da fertilidade. O Deus e A Deusa son observados coma polaridades complementarias co seu balance expresa a mesma polaridade masculino-feminina que pode verse na natureza. Nalgunhas ocasións son simbolizados co Sol e a Lúa; por estas asociacións lunares, a Deusa é concebida nun aspecto de Trinidade coma «Moza», «Nai» e «Anterga». Para moitos wiccanos, a Deusa ten un papel preeminente ó ser a que todo o concibe. O Deus Hastado é a chispa da Vida dentro de Ela, ó tempo que é amante e fillo da Deusa. Morre e renace en cada ciclo anual, coma representación das colleitas. A Señora da Vida, mantén un ciclo mensual relacionado coas [[Fase lunar|fases da lúa]].▼

[[ficheiro:Horned-God-Symbol.svg|thumb|150px|left|Icona do Deus Hastado]]▼

Segundo Gardner, as divinidades veneradas na wicca son antigos deuses indíxenas das Illas Británicas: un [[Deus Hastado]] da caza, a muerte e a maxia, que goberna no Outro Mundo; e unha [[Gran Deusa Nai]], que otorga a vida e a rexeneración despois dela. Do mesmo modo, aconsella que os bruxos que non sexan británicos busquen as conexións cos deuses aboríxes do seu territorio. Nas ramas tradicionais, os nomes exactos dos deuses seguen a ser parte do segreto iniciático e non foron publicados en ningún libro. Nestos anos, suxeríronse algúns nomes públicos xenéricos, como [[Cernunnos]] e [[Aradia]].▼

Unha crenza clave na wicca é que os deuses poden manifestarse de maneira persoal e corpórea, sendo a máis importante a través do corpo dos seus sacerdotes e sacerdotisas. Esta manifestación é o obxectivo do ritual de «baixar a Lúa» ou «baixar o Sol» onde se invoca á Deusa para que descenda ó corpo da sacerdotisa (ou o Deus no sacerdote) para levar a cabo a «posesión divina».▼

Por outra parte, a relación exacta cos [[deuses]] e o entendimento distos é parte da experimentación individual de cada sacerdote/sacerdotisa. Por elo desenrolaronse diferentes variantes de interpretación nestas décadas: algúns wiccanos son [[politeístas]], xa que os diferentes deuses mitolóxicos ademáis dos deuses da wicca son vistos como independentes e personalizados entre si. Outros os interpretan coma «formas de pensamiento», ou incluso «arquetipos» (segundo o famoso psicólogo [[Jung]]) que encarnan diferentes forzas naturais.▼

Na Comunidade Ecléctica está moi extendida unha concepción puramente diteísta da relixión, considerando só duas grandes figuras xenéricas, a [[Deusa]] (da Lúa, a terra e o mar) e o [[Deus]] (do bosque, a caza e os animais). As parellas mitolóxicas de diferentes panteóns encarnarían os rostros do Deus e da Deusa. Tamén fíxose popular unha especie de politeísmo suave, no que os diferentes deuses e deusas de todalas culturas son vistos coma facetas de esta parella divina, tengan ou non conexión cos conceptos de fertilidade e deuses que representan.▼

Na wicca tamén hai un componente de [[animismo]], xa que se considera inmanentes aos deuses; a natureza é sagrada en si mesma como manifestación da divinidade.▼