Wicca: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 35:
Para moitos practicantes desta relixión xira entorno aos deuses, O Deus Pai e A Deusa Nai, que encarnan as forzas da natureza e corresponden á mitoloxía asociada aos cultos da fertilidade. O Deus e A Deusa son observados coma polaridades complementarias co seu balance expresa a mesma polaridade masculino-feminina que pode verse na natureza. Nalgunhas ocasións son simbolizados co Sol e a Lúa; por estas asociacións lunares, a Deusa é concebida nun aspecto de Trinidade coma «Moza», «Nai» e «Anterga». Para moitos wiccanos, a Deusa ten un papel preeminente ó ser a que todo o concibe. O Deus Hastado é a chispa da Vida dentro de Ela, ó tempo que é amante e fillo da Deusa. Morre e renace en cada ciclo anual, coma representación das colleitas. A Señora da Vida, mantén un ciclo mensual relacionado coas [[Fase lunar|fases da lúa]].
Segundo Gardner, as divinidades veneradas na wicca son antigos deuses indíxenas das Illas Británicas: un [[Deus Hastado]] da caza, a muerte e a maxia, que goberna no Outro Mundo; e unha [[Gran Deusa Nai]], que otorga a vida e a rexeneración despois dela. Do mesmo modo, aconsella que os bruxos que non sexan británicos busquen as conexións cos deuses aboríxes do seu territorio.
Unha crenza clave na wicca é que os deuses poden manifestarse de maneira persoal e corpórea, sendo a máis importante a través do corpo dos seus sacerdotes e sacerdotisas. Esta manifestación é o obxectivo do ritual de «baixar a Lúa» ou «baixar o Sol» onde se invoca á Deusa para que descenda ó corpo da sacerdotisa (ou o Deus no sacerdote) para levar a cabo a «posesión divina».
| |||