Edmund Husserl: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
{{atención|cómpre revisar os títulos das obras sen tradución ao galego}} |
m Corribot: Facendo probas de correccións ortográficas sinxelas: ademáis -> ademais segundo: Wikipedia:Erros_de_ortografía_revisados; cambios estética |
||
Liña 5:
'''Edmund Husserl''', nado en [[Prossnitz]] (daquela pertencente ao [[Imperio Austro-Húngaro]]) o [[8 de abril]] de [[1859]] e finado en [[Freiburg]] o [[26 de abril]] de [[1938]], foi un [[Historia da Filosofía|filósofo]] [[Alemaña|alemán]].
== Traxectoria ==
De orixe [[xudaísmo|xudía]]-[[asquenací]], converteuse ó cristianismo no ano [[1886]]. Estudou en [[Viena]], [[Leipzig]] e [[Berlín]]. A súa preparación abarcou o campo das matemáticas, psicoloxía e filosofía. Entre os seus mestres son de destacar W. Wundt, célebre psicólogo, e os filósofos Franz Brentano e Carl Stumpf.
Entre 1887 e 1901 exerceu como profesor na Universidade de Halle. Como resultado da súa actividade intelectual nesta época aparece en 1900-1 o libro ''[[Investigacións lóxicas]]''. A partir de [[1901]] é nomeado profesor na Universidade de Gotinga. Desta etapa son as obras ''[[A filosofía como ciencia rigorosa]]'' (1911) e a emblemática ''[[Ideas relativas a unha fenomenoloxía pura e filosofía fenomenolóxica]]'' (1913). En [[1916]] trasládase á Universidade de Friburgo onde ocupa a cátedra deixada polo neokantiano [[Heinrich Rickert]]. Nesta Universidade entra en contacto co xoven [[Martin Heidegger
Despois disto a actividade filosófica de Husserl non decae. Ademais de diversos seminario e conferencias por distintas cidades europeas, publica outras dúas obras de enorme importancia: ''[[Lóxica formal e transcendetal]]'' (1929) e ''[[Meditacións cartesianas]]'' (1931). Entre 1935 e 1937, ano da súa morte, Husserl asiste a un dos episodios máis tristes da súa vida intelectual, pois durante este período as autoridades nazis retíranlle a licenza para exercer calquera tipo de actividade na Universidade. Aínda así, en 1936 comezouse a publicar en Belgrado o libro ''[[A crise das ciencias europeas e a fenomenoloxía transcendental]]'', escrito de denuncia da decadencia moral e espiritual pola que atravesa Europa. Pero a obra escrita de Husserl non remata nas obras publicadas en vida, pois deixou numerosos escritos inéditos, conservados no Arquivo Husserl de [[Lovaina]] que, ademais de estar sendo estudiados na actualidade, todavía non foron publicados na súa totalidade.
== Pensamento ==
Husserl é o creador da [[Fenomenoloxía]]. Atendendo á súa etimoloxía esta expresión significa ''ciencia dos fenómenos''. Con ela Husserl pretendía elaborar unha [[filosofía]] rigorosa de alcance universal capaz de propoñer uns principios sólidos nos que asentar a convivencia pacífica de toda a humanidade. Tales principios non poden derivarse das diferencias subxectivas e culturais que separan a uns seres humanos doutros, senón da [[Razón]]. Esta última , xa desde a [[Grecia clásica]], considerase unha facultade común a todos nós e que nos proporciona a condición específica de seres humanos. O obxectivo perseguido, polo tanto, consiste en fundar universalmente na Razón a vida humana. Con este fin tería xurdido a filosofía en Grecia, subministrándolle desde entón a Europa os seus sinais de identidade. Mais, como o proxecto europeo é un proxecto da Razón, en consecuencia, tamén coincidiría co proxecto da humanidade. De todas formas, Husserl cre que no seu tempo este proxecto está en perigo. De aí que vexa a súa como unha época de decadencia. Por iso, a fenomenoloxía xurde como un intento de reconducir a situación social e intelectual europea cara o que segundo Husserl debe ser o destino (''telos'') de Europa: unha cultura racional de alcance universal.
Liña 19:
'''Fase crítica''': desvelar a inconsistencia, irracionalidade e perigo de toda filosofía e práctica científica que conduza ó relativismo ou que non contemple a cientificidade dos asuntos de caracter ético-político. Desde esta perspectiva a Fenomonoloxía convertese fundamentalmente nunha crítica do [[Positivismo]] e do [[Psicoloxismo]] filosóficos.
'''Fase constructiva''': elaborar unha nova filosofía desde fundamentos seguros capaces de dotar de unidade e sentido toda actividade humana de caracter teórico ([[ciencia]]) e práctico ([[ética]]). Desde o punto de vista constructivo a fenomenoloxía designa, por unha banda, un determinado obxecto de estudio (as [[esencia
A parte metodolóxica é a aportación máis significativa e novidosa da fenomenoloxía. Consiste nunha técnica inspirada na ''dúbida'' [[Descartes
Obviando esta noción de ''intersubxectividade'' a filosofía husserliana da conciencia foi catalogada por moitos como unha recaída outra vez no [[idealismo]]. Tal vez para eludir esta interpretación, segundo Husserl errónea, no escrito ''A crise da ciencias europeas'' introduce unha nova caracterización da fenomenoloxía como '''''ciencia do mundo da vida'''''. De acordo con esta nova orientación a toda conciencia, campo propio da fenomenoloxía, acompáñalle sempre como un presuposto certo a conciencia do mundo, configurándose nesa unidade a totalidade da vida intencional da conciencia.
== Repercusións ==
En torno a Husserl formouse un numeroso e notable núcleo de discípulos. Case todos abandonaron a dirección inmanentista da filosofía da conciencia e trataron de desenvolver a fenomenoloxía das esencias aplicando o método fenomenolóxico a moi diversos campos da filosofía. Como é imposible mencionalos todos sinalar tan só algúns destes pensadores: A. Reinach, M. Geiger, J. Hering, R. Ingarden,
== Bibliografía ==
* A.Reinach; ''Was ist Phänomenologie'', Munich, 1951
* J. Xirau; ''La filosofía de Husserl. Una introducción a la fenomenología'', Buenos Aires, 1941
* I.G.Romero; ''Husserl y la crisis de la razón'', Madrid, 1986
[[Categoría:Personalidades da filosofía|Husserl, Edmund]]
|