Linguaxe de marcas: Diferenzas entre revisións

 

 

Un exemplo de cómo funciona a linguaxe de marcado pode observarse no ditado de viva voz dun documento a unha persoa que o transcribe a máquina:

Poña estilo de carta. poña comillas, poña maiúsculas, Estimado Xoan, poña dous puntos, aparte, sangría, poña primeira letra maiúscula, escríbote esta carta, poña negrillas, de xeito moi urxente, peche negrilla, xa que non me enviaches... etc".''

 

As linguaxes de marcas chámanse así pola práctica tradicional de marcar os manuscritos con instrucións de impresión nas marxes. Na época da imprenta, esta tarefa correspondeulle aos marcadores, que indicaban o tipo de letra, o estilo e o tamaño, así coma a corrección de erros, para que outras persoas compuxeran a tipografía. Esto conducíu á creación dun grupo de marcas estandarizadas.Coa introdución das [http://es.wikipedia.org/wiki/Computadora computadoras], trasladouse un concepto similar ao mundo da [[informática]].

A iniciativa que sentaría as bases das actuais linguaxes, partiría da empresa [[IBM]], que buscaba novas solucións para manter grandes cantidades de documentos. A idea básica era que a presentación debe separarse do contido. O marcado, polo tanto, céntrase en definir a estrutura do texto e non a súa presentación visual. Tras un longo proceso, en 1986 a [http://es.wikipedia.org/wiki/Organizaci%C3%B3n_Internacional_para_la_Estandarizaci%C3%B3n Organización Internacional para la Estandarización] publicaría o Standard Generalized Markup Languaje con rango de Estándar Internacional co código '''ISO 8879'''.

 

==== A web semántica ====

As linguaxes de marcado son a ferramenta fundamental no deseño da '''web semántica''', aquela que non só permite acceder á información, senón que ademáis define o seu significado, de xeito que sexa máis doado o seu procesamento automático e se poida reutilizar para distintas aplicacións. Esto conséguese engadindo datos adicionais aos documentos, utilizando dúas linguaxes expresamente creadas: el [http://es.wikipedia.org/wiki/RDF RDF] (Resource descriptión framework-Plataforma de descrición de recursos) e [http://es.wikipedia.org/wiki/OWL OWL] (Web Ontology Language-Linguaxe de ontoloxías para a web), ambas baseadas en XML.

 

==== Texto plano ====

==== Compacidade ====

As instruccións de marcado, tamén chamadas etiquetas, mistúranse co propio contido nun único arquivo ou fluxo de datos.

 

==== Flexibilidade ====

Aínda que orixinalmente as linguaxes de marcas ideáranse para documentos de texto, empezáronse a utilizar en áreas como [http://es.wikipedia.org/wiki/gráfico_vectorial gráficos vectoriales], [http://es.wikipedia.org/wiki/servicio_web servicios web], [http://es.wikipedia.org/wiki/sindicación_web sindicación web] ou [http://es.wikipedia.org/wiki/interface_de_usuario interfaces de usuario]. Estas novas aplicacións aproveitan a simplicidade e potencia da linguaxe XML. Esto permitiu que se poidan combinar varias linguaxes de marcas diferentes nun único arquivo.