Clorofluorocarbonos: Diferenzas entre revisións

Coñécense como '''clorofluorocarbonos''' (CFCs) a todo un grupo de compostos orgánicos sintéticos derivados do [[metano]] ou do [[etano]], nos que os átomos de [[hidróxeno]] foron substituídos, parcial ou totalmente, por átomos de [[flúorfluor]], [[cloro]] e/ou [[bromo]].Este grupo inclúe os seguintes : CFC-11, CFC-12, CFC-113, CFC-114, CFC-115 e moitas formas de [[freón]]. Son incoloros , inodoros , inocuos e estables cando se emiten.Poden durar máis de cen anos na [[estratosfera]]

Son unhas subtanciassubstancias moi estables (alta estabilidade físico-química e nula toxicidade) , o que extendeuestendeu a súa aplicación como refrixerantes,illantes , propelentes, emulsionantes e limpiadoreslimpadores.Foron introducidos a principios dos trinta por inxenieirosenxeñeiros do General Motors , para substituirsubstituír a materiais perigosos como o dioxido[[dióxido de sulfuro]] e o amoníaco.Prohibiuse a súa produción o 31 de decembro de 1995 en Estados Unidos debido a que destrúen a capa de ozono. Agora sosó poden empregarse , de forma limitada , os CFCs reciclados e almacenados.

A exposición directa a algúns tipos de CFC pode causar perda de coñecemento, dificultade respiratoria e irregularidade dos latidos do corazón. Tamén pode causar confusión, mareo, tostose, dor de garganta, dificultade respiratoria e dor nos ollos. En contacto coa pel, algúns poden causar queimaduras por frío ou sequedadesequidade da pel.

O mecanismo a través do cal atacan a [[ozonosfera|capa de ozono]] é unha reacción fotoquímica : o incidir a luz sobre a molécula de CFC, liberase un átomo de cloro cun electrón libre , denominado radical cloro, moi reactivo e con gran afinidade polo ozono,rompendo a molécula de este último. A radiacciónradiación é catalítica, estimase que un sosó átomo de cloro destrúe hata 30.000 moléculas de ozono. O CFC permanece durante dous anos nas capas altas da atmosfera onde atopa o ozono.

O descubridor desta amenazaameaza foi o científico mexicano Mario J. Molina (1943) , quen o 11 de outubro de 1995 recibiu o [[Premio Nobel de Química]], en recoñecemento das suassúas investigacións neste campo .

==Información recollida das seguntesseguintes páxinas==