Revisión como estaba o 13 de xuño de 2010 ás 01:55 editar SieBot (conversa \| contribucións) 75.542 edicións m bot Engadido: pnb:ینی چری ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 24 de agosto de 2010 ás 12:04 editar desfacer Estevoaei (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 181.043 edicións *Otomano -> Otomán; + imaxe de commons Edición máis nova →
Liña 1: [[Ficheiro:Yenitcheri-Agasi-Reis-Efendi-Tchaouch-Bachi-Chatir.jpg\|230px\|thumb\|right\|Reunión de comandantes xanízaros co [[Sheikh ul-Islam\|Şeyhülislam]] do [[Imperio Otomán]], de mediados do século XIX.]] Os '''xanízaros''' (do turco ''Yeniçeri'', "novo soldado") constituíron a elite do exército dos [[sultán]]s [[otoman\|otománs]]. A forza, creada polo sultán [[Murad I]] por volta de [[1365]], formábana nenos [[cristianismo\|cristiáns]] capturados en batalla, levados como escravos e convertidos ao [[Islam]].▼ ▲Os '''xanízaros''' (do turco ''Yeniçeri'', "novo soldado") constituíron a elite do exército dos [[sultán]]s [[~~otoman\|otománs~~otomán]]s. A forza, creada polo sultán [[Murad I]] por volta de [[1365]], formábana nenos [[cristianismo\|cristiáns]] capturados en batalla, levados como escravos e convertidos ao [[Islam]]. ==Formación== Os rapaces eran educados na lei islámica e na [[lingua turca]], ao tempo que eran instruídos nas artes militares. Os mozos medraban tendo o propio sultán como unha figura paterna, por quen estarían dispostos a defender até a morte mesmo contra seu propio pobo de orixe. A xustificativa para a adopción dun corpo de soldados conversos ao invés de turcos nativos era que os turcos debían lealdade ao seu pobo e ás súas familias, e poderíanse tornar rebeldes en caso dunha acción do sultán contra outros turcos. Os mozos cristiáns só debían lealdade ao sultán, e loitarían contra calquer inimigo por el. Apesar dode que o [[Imperio ~~Otomano~~Otomán]] ~~ter adoptado~~adoptara oficialmente o islamismo [[sunita]], os xanízaros eran adeptos dunha orde [[dervixe]] chamada [[bektashi]], en alusión ao seu creador, [[Hajji Bektash]]. Reunía elementos musulmáns e cristiáns, permitía o consumo de bebidas alcoólicas e a participación de mulleres sen veos. Cando en servizo, no entanto, eran rigorosamente disciplinados e tiñan prohibido casar. Os xanízaros aínda tiñan o hábito de levar consigo símbolos ou citacións cristiás para a batalla, con consentimento dos seus superiores. Así, tornouse unha prática común nas campañas emprendidas polos otomanos na [[Europa]] capturar mozos nas cidades conquistadas e levalos para os centros de treinamento turcos. Cando non estaban en guerra, os sultáns esixían dos seus estados vasalos cristiáns nos [[Balcáns]] unha remesa de xoves para compor o corpo de xanízaros. Liña 12 ⟶ 15: ==Véxase tamén== ===Outros artigos=== [[Mameluco]] [[Imperio ~~Otomano~~Otomán]] [[Categoría:Forzas armadas]]

Xanízaro: Diferenzas entre revisións