Historia do Exipto otomán: Diferenzas entre revisións

{{Historia do Exipto}}

 

 

==Primeiro período turco==

 

A historia dos comezos do Exipto otomano é a dunha competición polo poder entre os mamelucos e os representantes do sultán otomano. Os mamelucos continuaron posuindo a maior parte das terras como un [[feudo]], o que lles permitiu retornar a ocupar posicións de grande influencia. Os emires mamelucos ficaron como cabezas das doce [[sanxac]]s nas que se dividiu Exipto, e baixo o seguinte sultán, [[Suleimán I]], creáronse dúas cámaras, chamadas o [[Diván]] Maior e o Menor, nas que estaban representados o exército e as autoridades relixiosas, para axudar ao [[paxá]] nas súas deliberacións. Aos seis reximentos creados por Selim para a protección do Exipto Suleimán acrescentou outro, o dos [[circasiano]]s.

 

==A ocupación francesa==

O propósito aparente da expedición francesa a Exipto era o de restaurar a autoridade da Sublime Porta e suprimir os mamelucos. Na proclamación impresa ao pouco de ocupar [[Alexandría]], Napoleón declaraba reverenciar ao profeta [[Mahoma]] e ao [[Corán]] máis do que os propios mamelucos; afirmaba tamén que todos os homes son todos iguais coa soa diferenza das súas excelencias intelectuais e morais, que non abundaban entre os mamelucos. Prometía que no futuro todos os cargos en Exipto estarían abertos a todas as clases de habitantes, que a xestión dos asuntos públicos se deixaría na man de homes de talento, virtude e educación e que, como proba de que os franceses eran sinceros musulmáns, estes un día derrocarían o papa de Roma.

 

Do período de ocupación francesa a obra máis duradoira foi a ''[[Descrición do Exipto]]'', compilada polos estudosos que acompañaron á expedición.

 

Ao pouco de teren os franceses abandonado Exipto, o país viuse envolto en máis problemas como consecuencia dos intentos por parte dos turcos de destruir o poder dos mamelucos. Desafiando as promesas feitas aos británcios, instruíuse ao paxá Husain, o almirante turco, para que se desfixese dos principais beys, o que levou aos turcos a enfrentarse con aqueles.