Revisión como estaba o 22 de xullo de 2010 ás 10:51 editar Xqbot (conversa \| contribucións) Bots 77.135 edicións m bot Modificado: arz:تسامح; cambios estética ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 18 de agosto de 2010 ás 01:18 editar desfacer Xoacas (conversa \| contribucións) 43.155 edicións Neutralizo + arranxos varios Edición máis nova →
Liña 1: ~~{{atención\|Artigo non enciclopédico cheo de valoracións non referenciadas}}~~ A '''tolerancia''' é unha noción a que define o grao de aceptación cara a un elemento contrario a unha regra moral, civil ou física particular. Máis xeralmente, define a capacidade dun individuo a aceptar unha cousa coa cal non é de acordo. E por extensión moderna, a actitude dun individuo cara ao que é diferente dos seus valores. == Características == ~~== ¿Para que a Tolerancia? ==~~ ÉA tolerancia é determinante para a [[convivencia]] harmónica de todo grupo humano. Facilita a [[integración]] dos seus compoñentes para diferentes tarefas e actividades sumando forzas. A tolerancia desenvolve o espírito de unidade, facilita a [[cooperación]] e a interacción e aumenta o grao de [[confianza]] entre os membros dunha [[organización]] pola maior apertura de cada un. A [[intolerancia]] corresponde xeralmente a cosmovisións elementais, esquemáticas e emocionais. A tolerancia fai posible un maior desenvolvemento evolutivo do ser humano, porque á vez que contribúe a unha mellor comunicación e a unha mellor integración. A Tolerancia desenvolve o espírito de unidade; facilita a [[cooperación]] e a interacción. Aumenta o grao de [[confianza]] entre os membros dunha [[organización]] pola maior apertura de cada un. Por outra banda, no [[debate]] de ideas, accións, [[Proxecto\|proxectos]] e [[Programa\|programas]], con que se manifesta a [[vida]] e a actividade dunha organización, diminúe o ton emocional e a agresividade na comunicación, que de tal xeito fana estéril. Todas as opinións merecen respecto; en consecuencia, merecen ser escoitadas. A Tolerancia ten que partir necesariamente do principio fundamental de que ninguén é dono da [[verdade]] absoluta, porque cada un ten unha visión singular dun determinado feito ou fenómeno. A Tolerancia, ademais, dáse como consecuencia da diminución da sobrevaloración dos resultados e a impaciencia para obtelos. Implica, tamén, asumir unha perspectiva transcendental, filosófica e espiritual da nosa existencia. Todo o demais diminúe en importancia. Na Tolerancia, está a conciencia do cambio continuo de cada un de nós e das nosas circunstancias. O que sexa de maior validez para unha determinada percepción, deixará de tela para unha percepción distinta ou fronte ao cambio de devanditas circunstancias. Podemos ter a gran seguridade de que nada é seguro, certo nin previsible. Non manexamos a universalidade nin a interacción dialéctica dos fenómenos que percibimos. A [[intolerancia]] vai da man coa presunción do dominio do acontecer e do futuro e corresponde xeralmente a cosmovisións elementais, esquemáticas e emocionais. A través do exercicio da Tolerancia, supérase a identificación coas ideas, que resulta moito máis daniña que a identificación coas formas da materia, as cousas, os bens, o poder ou a fama. Entón, a Tolerancia é un bo medicamento para unha mellor saúde mental, individual e social. A Tolerancia é un impulso natural que fai posible un maior desenvolvemento evolutivo do ser humano, porque á vez que contribúe a unha mellor comunicación e a unha mellor integración, permite coñecer mellor aos seus semellantes e amplía a cosmovisión de cada un. A Tolerancia enriquece. É unha ferramenta irremplazable para ter unha maior e mellor perspectiva de vida, que se nos recluímos na ruela estreita da intolerancia. A Tolerancia, entón, non é un sacrificio nin unha ofrenda aos demais. É unha ferramenta, un arma, unha xoia que podemos posuír e acrecentar. A Tolerancia é condición para a dinámica do Si profundo esencial, que está naturalmente nas nosas raíces e que debemos moderar coa prudencia. É o si que nos abre os espazos ao cambio, a un maior entendemento, á aceptación e a unha óptima integración, propósito superior das [[Relixión\|relixións]] e as [[Filosofía\|filosofías]] que ven no proceso do home xesta da evolución. A intolerancia é a escuridade que impide o proceso anterior. Esa escuridade pertence ao non implantado perversamente na mente de moitos desde o cultural e desde o sistema. Ese non que vai con temor e con pánico. Ese non é a raíz da intolerancia, que nos reclúe e marxínanos, desgástanos, dificulta a nosa integración, debilítanos e empobrece. Nos problemas crecentes de comunicación a nivel familiar, de parella, laboral ou profesional, a intolerancia está presente nunha amplísima dimensión. A humanidade viviu épocas de intolerancia que foron chamadas de escurantismo e nas que o proceso da [[evolución humana]] hase estancado en varios séculos. A humanidade revelouse contra as prisións da intolerancia e declarou a causa da liberdade. A [[liberdade]] trae os conceptos de [[igualdade]], fraternidade, [[solidariedade]], [[xustiza]] e [[paz]], como plataforma para construír unha nova [[humanidade]]. Se buscamos no [[dicionario]], atopamos que a Tolerancia é definida como o respecto e a consideración polas opinións e accións dos demais; e como a marxe ou a diferenza que se consente na cantidade ou calidade das cousas ou obras contratadas. Tamén, defínese como a capacidade de resistir, de soportar. Con todos estes antecedentes, e con ánimo de avanzar na conquista da Tolerancia, dado o seu inestimable significado para o noso desenvolvemento como persoas e como integrantes de grupos sociais diferentes, podemos dicir finalmente o seguinte: * A Tolerancia é natural. Vai co Si esencial que nos impulsa ao cambio fluidamente e á integración. A Tolerancia é un requisito da liberdade, que é propia da vida humana. Non é unha ofrenda nin un sacrificio polos demais, * Podemos ter unha actitude de Tolerancia elaborada, aprendida, estruturada e intelectual, que non terá nunca a calidade e a riqueza daquela que nace do corazón. * A Tolerancia é "unha marxe de aceptación". O seu límite é sen dúbida a moral, entendida como os principios determinantes do tipo de relacións en que se vai a desenvolver un grupo humano, cos seus valores consecuentes. A Tolerancia é de proxección social, vai cunha mellor comunicación, coa integración e co desenvolvemento persoal, pero non cabe no noso mundo interno en función da vida considerada como perfeccionamento constante. No noso mundo interior, terá que reinar a Tolerancia cero cos nosos vicios, a nosa ignorancia, a nosa covardía, as nosas supersticións, o noso egoísmo, o noso divorcio do espírito de verdade. A sabedoría milenaria de oriente tráenos un simbolismo respecto diso. Di Krisna a Arjuna nun capitulo do Bhagavad Gita: "Recupera o teu trono e o teu reino, Príncipe. Curta cabezas. Non che importe que eles sexan os teus parentes, os teus amigos da infancia, os teus mestres ou instrutores. O teu deber primordial é recuperar o teu reino e o teu trono sen debilidades nin contemplacións. Ataca, Príncipe." ~~O trono que debe recuperar o príncipe Arjuna é o control sobre si mesmo, o seu nivel de conciencia, o protagonismo da súa propia vida.~~ Aqueles aos cales o Príncipe debe atacar sen contemplacións para recuperar o seu trono son, sen dúbida, os inimigos internos cos cales convivimos e chegamos, ata, a afacernos e a encariñarnos e ante os cales, como se dixo, cabe aplicar a tolerancia cero. == Véxase tamén ==

Tolerancia: Diferenzas entre revisións