|
[[Ficheiro:Yvoire cadran solaire.jpg|thumb|''Carpe diem''.]]
A frase [[latín|latina]] '''''carpe diem''''' significa literalmente "atrapa o día" e aparece na [[oda]] I-XI de [[Horacio]]:
:''Aetas: carpe diem, quam minimu credula postero.''
:(''Pois mentres falamos, fuxiu o invexosoenvexoso''
:'' Tempo: atrapa o día, confiando o menos posíbel no mañá)''
O sentido da expresión é "divírtentedivírtete encanto poidas", "disfrutagoza do momento". Horacio volve sobre o tema na oda III-XXIX. O motivo atópase na poesía grega e na latina e aparece repetidamente en moitas literaturas, orixinándose na conciencia da brevidade da vida e da inevitabilidade da morte. Tense descrito como lema dos [[epicúreo]]s.
No [[século IV]], o poeta [[Roma|romano]] Ausonio introducíuintroduciu o [[símbolo]] da rosa, que representa a beleza e transitoriedade da vida (como aparece en ''De Rosis Nascentibus''). Esta simboloxía continuou durante a [[Idade Media]] e aparece relacionada co motivo do ''carpe diem'' entre os [[goliardo]]s e na poesía francesa e inglesa. En certa altura, a rosa acabou por representar a [[virxinidadevirxindade]] e a súa morte a perda da virxinidadevirxindade. Os poetas dos séculos [[século XV|XV]] a [[século XVII|XVII]] incorporaron frecuentemente o tema e a simboloxía nas chamadas ás súas amadas para que non os desdeñasen, como no poema de [[Herrick]] "Ás virxes, que aproveiten o tempo" ("To the Virgins, to Make Much of Time"), que comeza "Gather ye Rose-buds, while ye may" ("Recollede os capulloscasulos de rosa, encanto podadespoidades").
O motivo do ''carpe diem'' aparece tamén nos [[sermón]]s e na [[literatura devota]] da Idade Media e máis tarde, se ben cun ton admonitorio: a vida é corta, prepárate para enfrentarteenfrontarte ao teu sino. Porén, o espírito máis [[pagán]] e epicúreo do motivo é o que ten resultado máis atractivo, tanto aos escritores como aos lectores.
==Véxase tamén==
{{Commons|Category:Carpe diemCommonscat|Carpe diem}}
===Outros artigos===
*[[Ubi sunt]]
| 