Declinación do latín: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 11:
 
==Os casos da declinación==
Cada declinación presenta unha serie desete casos, con formasvariantes morfolóxicas distintas para cada un segundo sexao seu número (singular ou plural,) oue o nomeseu sexaxénero ([[masculino]]/,[[femeninofeminino]] ou [[neutro]]). Dende un punto de vista [[sincronía|sincrónico]] podepódese acontecerproducir queun enfenómeno latínde amalgama (que diferentes casos presenten o mesmo morfema flexivo). Os casos en latín son:
 
* [[Nominativo]]: emprégase para indicar o [[suxeito]], o [[atributo]] e para nomearusos (por exemplo as entradas nun diccionario)metalingüísticos.
* [[Vocativo]]: emprégase nopara nomereferirse daá persoa aá que se dirixe a palabra.
* [[Acusativo]]: emprégase para indicar o [[complemento directo|obxeto directo]], o suxeito dunha [[subordinación|oración subordinada]] sustantiva de [[infinitivo]] e nalgúns [[complemento circunstancial|complementos circunstancias]] que indiquen direción, extensión, idade ou distancia.
* [[Xenitivo]]: emprégase para indicar o [[complemento do nome]] e como [[suplementocomplemento de réxime]] dalgúns verbos.
* [[Dativo]]: emprégase para indicar o [[complemento indirecto|obxeto indirecto]], o [[dativo de interese]], o complemento posesivo do verbo sum e o suplemento[[complemento de réxime]] dalgúns verbos.
* [[Ablativo]]: emprégase na maioría dos complementos circunstanciais e tamén en certos suplementos[[complemento de réxime|complementos de réxime]].
* [[Locativo]]: Algunhas declinacións presentan locativo para indicar lugar só con nomes de cidades, illas ou lugares menores.