Atol Enewetak: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m bot Engadido: eo:Eniwetok |
Sen resumo de edición |
||
Liña 34:
[[Ficheiro:Enewetak or Eniwetok atoll.jpg|right|thumb|300px|Vista aerea de Enewetak e Parry.]]
'''Enewetak''' (ou '''Eniwetok''') é un [[atol]] das [[Illas Marshall]] situado no [[Océano Pacífico]], componse de 40 illotes cun área de
Forma un distrito lexislativo da [[ Cadea Ralik]] nas [[Illas Marshall]]. É o segundo atol máis occidental da cadea Ralik, e atópase 305 km. ao oeste de [[atol Bikini]]. O goberno de EE.UU. chamou ao atol "Eniwetok" ata 1974, cando cambiou a súa denominación oficial a "Enewetak" (xunto con moitos outros nomes locales das illas Marshall) para reflectir máis adecuadamente a súa pronunciación correcta.
== Proba nuclear ==
== Historia ==
Os humanos habitaron o atol fai polo menos 2.000 anos. Enewetak non era coñecido polos europeos ata que en 1974 a visitou a corveta mercante británica ''Walpole'', quen o chamou "Brown Range" (de aí o nome xaponés "Atol Brown"). Foi visitada por unha ducia de buques antes da creación da [[Alemaña | colonia alemá]] das [[Illas Marshall]] en 1885. Xunto co resto das Illas Marshall, Enewetak foi capturado pola [[Armada Imperial Xaponesa]] en 1914 durante a [[Primeira Guerra Mundial]] e o mandato do [[Imperio xapones]] pola Liga [[de] as Nacións Unidas] no ano 1920. Os xaponeses administra a illa caeu baixo o [[Mandato do Pacífico Sur]], pero a maioría dos asuntos locais deixou en mans dos líderes locais tradicionais ata o inicio da [[Segunda Guerra Mundial]].
En novembro de 1942, os xaponeses construíron un campo de aviación en Engebi Illa, pero xa que era utilizado só para encher avións entre o [[Truk]] e as illas ao leste, o persoal de voo non foron estacionadas no país e a illa só tiña defensas simbólico. Cando o [[Gilbert]] caeu aos Estados Unidos, o [[Exército Imperial Xaponés]] s [[Brigada Anfibia primeiro]], unha unidade formada pola terceira unidade independente Guarnición previamente estacionados en [[Manchukuo]] foi asignado para defender o atolón, chegando o 04 de xaneiro 1944. Dos 3.940 homes da brigada, 2.586 quedaron para defender o atolón de Eniwetok, complementado polo persoal de aviación, os empregados civís e traballadores, pero non puideron terminar fortificar a illa antes do asalto estadounidense. Durante a Batalla [[de Eniwetok]] en febreiro de 1944, os Estados Unidos capturaron Enewetak nunha operación anfibia de cinco días, con grandes combates en Engebi illote, que foi a instalación xaponeses máis importantes no atolón. Loita contra a tamén ocorreu no illote principal de Eniwetok si mesmo e na Illa Parry, sede dunha base de hidroavións xaponeses.
Tras o final da [[Segunda Guerra Mundial]], Enewetak quedou baixo o control da [[Estados Unidos]], como parte da [[Territorio en Fideicomiso das Illas do Pacífico]] ata a independencia das Illas Marshall en 1986.
Os residentes locais foron evacuados, a miúdo involuntariamente, e o atolón foi utilizado para probas [[nucleares]] como parte da [[Pacífico Proving Grounds]]. Os corpos de soldados estadounidenses mortos na Batalla de Enewetak e enterrados alí foron exhumados antes de que comezaron as probas e regresou aos Estados Unidos para volver ser enterrados polas súas familias. Ao redor do 43 probas nucleares en Enewetak foron despedidos desde 1948 ata 1958. O primeiro [[bomba de hidróxeno]] de proba, cuxo nomee en código [[Ivy Mike]], celebrouse a finais de 1952 como parte de [[Operation Ivy]], e se vaporiza o illote de [[Elugelab]]. Esta proba inclúe o uso de [[B-17 Flying Fortress]] avións para voar a través da | [[choiva radioactiva nube radioactiva]] co fin de analizar mostras de a bordo. Os avións foron controlados polos buques de B-17 voando a pouca distancia á nai visual destes zánganos. En total foron 16 a 20 B-17 de tomar parte nesta operación, dos cales a metade eran control das aeronaves e a outra metade zánganos. Para o exame das nubes explosión das bombas nucleares en varios foguetes 1957/58 (na súa maioría a partir de [[Rockoon] s]) puxéronse en marcha.
Os residentes locais permitíuselles regresar na década de 1970 e o 15 de maio de 1977, o goberno de Estados Unidos dirixida aos militares para descontaminar as illas. Isto fíxose mediante a mestura da terra contaminada e os residuos das distintas illas, cun [[cemento Portland]] e enterralo nun dos cráteres de explosión. O cráter atopábase no extremo norte de Runit ((coord | 11 | 33 | 9,22 | N | 162 | 20 | 50.29 | E |)), que é unha illa no lado este de o atolón. Isto continuou ata o cráter converteuse nun montículo esférico ((converter | 25 | m | m)) alta. O cráter logo cubríase cun ((converter | 18 | en | mm | cantar = on)) capa grosa de cemento, chamado "Cactus Dome" . Todos os servizos participaron neste esforzo. O goberno de Estados Unidos declarou ás illas seguros para vivir en 1980.
En 2000, o [[Illas Marshall Tribunal de Reclamacións Nucleares]] outorgado máis de 340 millóns dólares á poboación de Enewetak por perda de uso, as dificultades, as dificultades médicas e máis de limpeza nuclear. Este premio non inclúe os aproximadamente $ 6 millóns anuais orzados polos Estados Unidos para a educación e os programas de saúde nas Illas Marshall.
O 1 de novembro de 1952 fíxose estalar unha bomba de fusion nuclear con graves efectos para a flora e fauna local{{cómpre referencia}}.
En [[2000]], os habitantes de Enewetak foron indemnizados con 340 millóns de dólares en danos e prexuízos por perda de uso da terra, o desprazamento forzado e os problemas de de saúde entre a poboación. Esta indemnización non inclúe a suma anual de 6 millóns de dólares, que paga o goberno dos EE.UU. para a educación e a saúde nas Illas Marshall.
== Ligazóns externas ==
* [http://marshall.csu.edu.au/Marshalls/html/atolls/enewetak.html Sitio das illas Marshall]
* [http://www.oceandots.com/pacific/marshall/enewetak.php Entry at Oceandots.com]
[[Categoría:Atois]]
| |||