Cesare Balbo: Diferenzas entre revisións

[[Image:Cesare Balbo.jpg|thumb|Cesare Balbo defende aos estudantes durante a revolución de 1821]]

 

Fillo do aristócrata [[Prospero Balbo]], que ocupaba unha alta posición na corte, a súa nai morreu cando el tiña tres anos, polo que se educou na casa da súa bisavoa, a condesa de Bugino. En [[1798]] marchou co seu pai a París. Entre 1808 e 1814 serviu o réxime napoleónico en [[Florencia]], [[Roma]], [[París]] e [[Iliria]], á caída de Napoleon voltou ao seu país, ingresou no exército e realizou misións políticas en París e Londres. Tras a revolución de 1821, que el desaprobaba, foi suspendido nas súas funcións acusado de simpatizar con ela e tivo que marchar ao exilio, pouco despois permitiuselle volver, pero as súas tentativas de volver ao servizo público fracasaron, polo que se dedicou á literatura, en 1848 foi nomeado membro da Comisión electoral e converteuse no primeiro ministro constitucional do [[Piemonte]], pero só estivo no posto uns meses.