Théophile Gautier: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m bot Modificado: el:Τεοφίλ Γκοτιέ |
m bot Modificado: zh:泰奥菲尔·戈蒂耶; cambios estética |
||
Liña 2:
'''Pierre Jules Théophile Gautier''', nado en [[Tarbes]] o [[30 de agosto]] de [[1811]] e finado en [[París]] o [[23 de outubro]] de [[1872]], foi un poeta, dramaturgo, novelista, xornalista, pintor e crítico de arte francés. Defensor do [[romanticismo]] o seu traballo e de difícil clasificación e serviu de referencia para movementos literarios posteriores como o [[parnasianismo]], o [[simbolismo]], o [[decadentismo]] e o [[modernismo]].
== Traxectoria ==
Théophile Gautier naceu o 30 de agosto de [[1811]] en Tarbes, capital do departamento de [[Hautes-Pyrénées]], no suroeste de [[Francia]]. O pai, Pierre Gautier, era un pequeno funcionario bastante culto. A mai foi Antoinette-Adelaïde Concarde. A familia trasladouse a París en [[1814]], onde residiron no distrito de Marais.
Gautier comezou a súa educación como interno no prestixioso ''Collège Louis-le-Grand'' en París (entre os seus alumnos estiveran [[Charles Baudelaire]] e [[Voltaire]]). A estancia durou tres meses e tivo que ser levado á casa a causa dunha doenza e da súa falta de adaptación. Acabou a instrución no ''Collège Charlemagne'', pero o seu principal educador foi seu pai que o empurrou cara o estudo do [[latín]]. Na escola coñeceu a [[Gérard de Nerval]] que se converteu nun amigo para toda a vida e que lle presentou a [[Victor Hugo]], xa establecido como poeta e dramaturgo e que tería unha importancia definitiva en apartar a Gautier da carreira de pintor coa que daquela soñaba e inclina-lo cara á literatura. Gautier estivo presente na tumultuosa estrea da obra de Hugo "''Hernani''", onde se
Pouco despois da [[revolución de 1830]] a familia Gautier pasou por dificultades económicas e tiveron que trasladarse ás aforas de [[París]]. Téophile decidiu ficar cos seus amigos no distrito de Doyenné, onde levou unha vida bohemia. A finais de [[1830]], Gautier comezou a frecuentar as reunións en ''Le Petit Cénacle'', un grupo de artistas que se reunía no estudo de [[Jehan Du Seigneur]], unha versión irreverente do "Cénacle" de Victor Hugo, e no que se xuntaban Gérard de Nerval, [[Alexandre Dumas]] pai, [[Petrus Borel]], [[Alphonse Brot]], [[Joseph Bouchardy]]
Gautier comezou a escribir poemas en [[1826]] pero o máis do seu tempo dedicouno a escribir para varios xornais, especialmente para "La Presse", o que lle deu a oportunidade de viaxar polo estranxeiro e ter contactos con xente influínte na alta sociedade e
Gautier era moi afeccionado o [[ballet romántico]] e escribiu guións para varios deles. O máis famoso é ''Giselle'', que foi estreado pola bailarina Carlotta Grisi, a que Gautier amou toda a súa vida. A falta de correspondencia de Carlotta acabou por decidir a casar con Ernestina Grisi, cantante e irmá de Carlota.
Liña 15:
Despois da [[revolución de 1848]] Gautier escribiu case cen artigos en nove meses. O seu momento de prominencia coincidiu co tempo no que os antigos líderes do romanticismo Hugo, [[François-René de Chateaubriand]], [[Alphonse de Lamartine]], [[Alfred de Vigny]] e [[Alfred de Musset]] non estaban xa participando activamente no mundo. O seu prestixio foi confirmado polo seu posto de director da "Revue de Paris" entre 1851 e 1856. Durante estes anos deixou ''La Presse'' e comezou a traballar para ''Le Moniteur universel'' canso do traballo do xornalismo regular que atopaba humillante. Malia esa opinión comprou a editora da revista ''L’Artiste'' en [[1856]]. Foi nesa revista onde publicou as súas teorías da [[arte pola arte]].
Na década de
Durante a [[guerra franco-prusiana]] Gautier volveu a París o saber que os prusianos avanzaban cara á capital francesa. Ficou coa familia durante a invasión e o tempo da [[Comuna]]. Morreu o 23 de outubro de [[1872]] dunha enfermidade cardíaca crónica. Foi enterrado no cemiterio de [[Montmartre]] en París.
== A obra ==
=== Primeiros poemas ===
''Poésies'',
''Albertus'', publicado en 1832, e un longo poema narrativo de 122 estrofas de 11 alexandrinos e un verso final de 9 sílabas cada unha.. Albertus é unha parodia da literatura romántica, especialmente dos contos macabros e sobre o sobrenatural. Conta o historia dunha meiga fea que se transforma nunha moza fermosa e namora ó protagonista, Albertus, que acepta vende-la súa alma.
''Les Jeunes-France: romans goguenards ''(“Os Jeunes-France: contos burlóns) saíu do prelo en [[1833]], era unha sátira do [[romanticismo]]. En 1831, o xornal "Le Figaro" fixo aparecer
''La Comédie de la Mort'', publicada en [[1838]] e unha peza de ton similar a ''Albertus''. Nesta obra
=== Poesía da madureza ===
''España'', de [[1845]] adoita considerarse unha obra de transición. É un volume de 43 poemas de temas variados inspirados polas súas viaxes por España no verán de 1840. Neses poemas Gautier escribiu sobre aspectos diversos, deles algúns convencionais, da cultura e as tradicións españolas.
''Émaux et Camées'' (Esmaltes e Camafeos)
''Dernières Poésies'' (Derradeiros poemas) de [[1872]] e unha colección de poemas que van de pezas dos seus primeiros anos a fragmentos inacabados de pouco antes da morte do autor. Dominan os sonetso dedicados a amigos do poeta.
=== Obras teatrais ===
Entre 1839 e 1850, Gautier escribiu ou colaborou en varias obras dramáticas. Théophile Gautier non se consideraba autor senón poeta e narrador. O seu estilo non casaba co teatro da época, convencional e pequenoburgués e as obras de Gautier foron mal aceptadas ou mesmo non publicadas.
Liña 42:
''La Fausse Conversion'' (“A falsa conversión) e unha obra satírica en prosa publicada na revista Revue Des Deux Mondes en marzo de [[1846]] que, coma moitas outras de Gautier, non se estreou en vida do autor. A acción transcorre no século XVIII e é considerada por algúns como antifeminista, expresando a opinión de Gautier sobre o papel da muller como fonte de pracer.
''Pierrot Posthume'' e unha breve comedia de fantasía inspirada na “[[comedia dell’arte]]”, que desenrola unha vez máis o tema do triángulo amoroso é acaba ben.
Outras obras súas son ''Un Voyage en Espagne'' (1843),
== Obra ==
* 1830: Poésies(Volume I)
* 1832: Albertus (poemas)
* 1833: Les Jeunes France, roman goguenards. Novela
* 1835-6: Mademoiselle de Maupin
* 1838: La Comédie de la mort
* 1839: Une Larme du diable
* 1843: Voyage en Espagne
* 1845: Poésies(completas. Estrea da comedia "Le tricorne enchanté"
* 1846: Le club des haschichins
* 1847: Estreo da comedia "Pierrot posthume"
* 1851: Esteo do ballet "Pâquerette"
* 1852: Caprices et zigzag , Emaux et camées,
* 1853: Constantinople
* 1851: Estreo do
* 1855: Les Beaux-Arts en Europe
* 1856: L’Art moderne
* 1858: Le Roman de la momie (novela),
* 1858-9: Histoire de l’art dramatique en France depuis vingt-cinq ans
* 1861: Trésors d’art de a Russie ancienne et moderne
* 1863: Le Captaine Fracasse ,
* 1865: Loin de Paris
* 1867: Voyage en Russie
* 1871: Tableaux de siée
* 1872: Emaux et camées,
[[Categoría:Escritores en lingua francesa|Gautier, Théophile]]
Liña 107:
[[sv:Théophile Gautier]]
[[tr:Théophile Gautier]]
[[zh:
|