Casa de Lancaster: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Liña 2:
 
{{Enuso}}
A Casa de Lancaster é unha das ramas descendentes da [[Casa Real de Plantagenet]]. Participou na [[Guerra das Dúas Rosas]], un conflicto intermitente que asolou Inglaterra e Gales durante o século XV. A Casa de Lancaster deu a Inglaterra tres reis:
 
*[[EnriqueHenrique IV de Inglaterra]], que gobernou entre os anos 1399 e 1413.
*[[EnriqueHenrique V de Inglaterra]], que gobernou entre o 1413 e o 1422.
*[[EnriqueHenrique VI de Inglaterra]] e II de Francia, que gobernou dous veces, a primeira entre os anos 1422 e 1461 e a segunda entre o 1470 e o 1471.
 
==Orixes==
[[File:Johnofgaunt.jpg|thumb|left|220px|Xoán de Gante, I Duque de Lancaster.]]
A Casa de Lancaster foi fundada polo cuarto fillo, pero terceiro supervivinte, do rei EnriqueHenrique III, [[Xoán de Gante]]. Xoán non recibira unha herdanza demasiado importante, polo que fixo fortuna a través do seu matrimonio coa súa prima [[Branca de Lancaster]], quen levaba en dote os extensos territorios dos condados de Lancaster e Leicester. Esta xuntanza o convertiu de súpeto nun dos máis importantes terratenentes de Inglaterra logo do rei. Nomeado duque polo seu sobriño Ricardo II, gozou en vida dunha grande influencia política. Malia isto, tras a súa morte, acaecida no ano 1399, as súas terras foron confiscadas.
O fillo exiliado e herdeiro de Xoán, EnriqueHenrique de Bolingbroke, retornou ése mesmo ano a casa comandando un exército co obxectivo de recuperar os estados de Lancaster. Rematou comandandoliderando unha rebelión popular contra o rei Ricardo II, que se fixera co control do Reino. Finalmente, Ricardoo IImonarca foi deposto, morrendo anos despois en cautividade. EnriqueO de Bolingbroke converteuse entón no rei EnriqueHenrique IV de Inglaeterra. Ao facer isto, EnriqueHenrique obviou os dereitos de Leonel de Antwerpen, I Duque de Clarence, o segundo fillo supervivinte do rei Eduardo III de Inglaterra. Esto ocasionou que Leonel se convertese, tempo despois, no rival pola banda da Casa de York da Casa de Lancaster.
EnriqueHenrique IV foi sucedido polo seu fillo EnriqueHenrique V e, máis tarde, polo seu neto EnriqueHenrique VI no 1422.
 
==A cuestión francesa==
 
EnriqueHenrique V reanudou a antiga reclamación do trono de Francia por parte de Eduardo III, retomando entón a [[Guerra dos Cen Anos]].Conseguiu varias victorias contra os franceses, sendo a máis destacable a obtida en [[Azincourt]], no ano 1415. Logo converteuse en aliado de Borgoña, unha das ramas da Casa Real de Valois. No ano 1420 firmouse o Tratado de Troyes, sendo o Duque de Borgoña o que actuou de intermediario entre EnriqueHenrique V e Carlos VI de Francia. Por este acordo EnriqueHenrique casaría coa filla de Carlos IV, CatherineCatarina, asumindo así a rexencia de Francia e negando de paso o dereito ao trono do fillo herdeiro do monarca francés, o Delfín Carlos. Sen embargo, a sorte quixo que EnriqueHenrique V morrese antes que o monarca francés. Cando éste morreu, a coroa francesa foi herdada por EnriqueHenrique VI, o infante de EnriqueHenrique V de Inglaterra e CatherineCatarina de Francia, en cuxos nomes os rexentes gobernaron Inglaterra e Francia.