Bartolomé Esteban Murillo: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m bot Engadido: sw:Bartolomé Esteban Murillo |
arranxiños menores |
||
Liña 1:
[[Ficheiro:Murillo.jpg|195px|thumb|right|Bartolomé Murillo.]]
'''Bartolomé Esteban Murillo''', nado en
Moi aprezado na súa época, con grande número de imitadores, Murillo foi esquecido durante séculos, considerado como un pintor amaneirado e melífluo. Porén, foi estimado polos ''savants'' británicos, e a mediados do [[século XX]], Murillo regresou como un pintor de primeira categoría. Topicamente foi denominado o ''Rafael español''.
==
[[Ficheiro:Bartolomé Esteban Murillo - The Young Beggar.JPG|thumb|right|250px|''O esmoleiro'', de
Bartolomé Esteban Murillo
En [[1645]] casou con Beatriz Cabrera. O matrimonio tivo trece fillos, varios dos cales serviron a Igrexa. O pintor era cofrade da Irmandade do Rosario na súa freguesía da Magdalena, unha confraría relixiosa e membro do gremio de pintores de San Lucas.
Xa arredor de 1800, [[Francisco Ceán Bermúdez]] distinguíu tres etapas estilísticas na produción murillesca: fría, cálida e vaporosa.
[[Ficheiro:Bartolomé Esteban Perez Murillo 008.jpg|thumb|left|225px|Sagrada Familia do paxariño, 1645-50, Museo do Prado.]]
==
Viaxase ou non fóra de Sevilla, aínda que xa traballaba como pintor independente desde [[1639]], Murillo revélase como artista desde [[1645]]. Nese ano recibe un encargo de once lenzos para o ''Claustro Chico'' do ''convento dos frades franciscanos'' da súa cidade natal. Murillo presenta figuras sagradas notabelmente humanizadas, con cores tostadas. A esa serie pertencen "''A cociña dos anxos''" (M. Louvre) ou "''Morte de santa Clara''" (M. Dresde).
Liña 40 ⟶ 41:
[[Ficheiro:Bartolomé Esteban Perez Murillo 014.jpg|thumb|right|200px|Mozas asomadas nunha xanela, 1665-75, National Gallery, Washington]]
==
Aínda que Murillo tivo moitísimos admiradores, até o punto de que os pintores sevillanos posteriores fosen denominados "''escola de Murillo''", os seus discípulos recoñecidos son menos. Cómpre sinalar a [[Pedro Núñez de Villavicencio]] e a [[Cornelio Schut]], entre os que mellor asimilaron a súa técnica.
==
{{referencias}}
==
* ''San Francisco'' ([[1645]]), [[Academia de Belas Artes de San Fernando]], [[Madrid]].
* ''Virxe do Rosario'' ([[1645]]-[[1650]]), [[Museo do Prado]], [[Madrid]].
Liña 79 ⟶ 80:
* ''Nenos comendo pasteis''([[1670]]-[[1675]]), [[Alte Pinakothek,Múnic]]
* ''[[Inmaculada de Soult]]'' (1678), [[Museo do Prado]], [[Madrid]].
{{Commons|Category:Bartolomé Esteban Perez Murillo}}
|