Test de Ames: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m arranxos de formato |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1:
O '''test de Ames''' é un un ensaio ''in vitro'' de
==Características==
A preocupación pola presenza de substancias químicas tóxicas e o descubrimento de mutáxenos no ambiente aumenta día a día a causa do risco de [[cancro]] e enfermidades hereditarias na poboación.
Á hora de abordar experimentalmente o problema da mutaxénese non hai dúbida que o enfoque último está dirixido á propia especie humana. Agora ben, a experimentación con material humano ''in vivo'' non é factible e a utilización dos [[mamífero]]s como especies experimentais máis afíns ao [[home]] resulta moitas veces un proceso longo e custoso, sobre todo tendo en conta que se trata de ensaiar gran número de posibles mutáxenos.
Considerando que o proceso mutacional no material hereditario humano responde a unha mesma base [[
O test de Ames, que debe o seu nome o seu inventor, [[Bruce Ames]] foi o primeiro ensaio de curta duración desenvolvido para detectar a mutaxenicidade dos axentes químicos. Grazas a este ensaio, demostrouse que o 60-90%-90 das substancias químicas canceríxenas eran á súa vez mutáxenas<ref>Bruce N.[http://www.bruceames.org/, Ames],</ref>, <ref name = Ames/>
Liña 14:
As bacterias mutantes son expostas á substancia a ser avaliada. Se a substancia utilizada no test non é mutáxena, as bacterias non poden medrar, e polo tanto, non se formarán colonias no medio de cultivo empregado. Porén, se a substancia é mutáxena as bacterias recuperan a súa capacidade de sintetizar o [[aminoácido]] histidina, debido a que a súa mutación inicial é revertida, o que fai que a Salmonella Typhimurium xa non requira histidina para medrar, e se formen colonias.<ref>Ames test – Encyclopedia of Public [http://www.enotes.com/public-health-encyclopedia/ames-test, Health]</ref>
A principal utilidade é a detección de substancias mutáxenas potencialmente canceríxenas,
== Procedemento ==
O proceso consiste na colocación de cepas mutantes nunha placa de Petri cun medio de cultivo
== Activación metabólica ==
Algúns compostos químicos son activos directamente xa que son compostos que reaccionan cos centros nucleofílicos presentes no [[ADN]], como por exemplo os [[epóxidos]], [[N-óxidos aromáticos]], considéranse compostos xenotóxicos directos. Non obstante, outros compostos necesitan dunha activación metabólica antes de ser activos. Convértense en activos pola acción de algúns sistemas enzimáticos presentes na célula animal<ref name = Lab/>, <ref>[http://www.sertox.com.ar/img/item_full/Evaluaciones%20genotox%20sertox.pdf, Fracción microsomal hepática (S-9)](diapositiva 13)</ref>, <ref>[http://www.osman.es/ficha/13742, Osman]</ref>. É o caso de moitos carcinóxenos químicos, tales coma as aminas aromáticas ou os hidrocarburos aromáticos policíclicos, que son
Nos seres humanos e animais, o cito cromo P-450 é responsable da maioría destes casos de activación metabólica. Pero como as bacterias non teñen esa capacidade metabólica, non poden por si mesmas facer esa activación, e polo tanto axentes potencialmente canceríxenos para o home poderían dar negativo neste test. Para subsanar este [[déficit]] débese engadir un sistema de activación metabólico
O produto debe probarse tanto en presencia como en ausencia de activación metabólica, para tratar de descubrir se se trata dun mutáxeno directo ou non.<ref name = Ames/>
== Tipos de cepas de Salmonella typhimurium ==
No test empréganse distintas cepas da bacteria, que presentan diferentes mutacións
Todas as cepas son derivadas de S. typhimurium e requiren histidina. Adicionalmente á mutación para histidina, cada cepa presenta outras mutacións, que fan incrementar a súa sensibilidade para determinados mutáxenos. As cepas utilizadas para as probas xerais de mutaxenicidade son as seguintes: TA97, TA98, TA100, TA102, TA1535 e TA1538, aínda que algunhas cepas deixáronse de usar por diversos motivos (por exemplo, detección de poucos mutáxenos, substitución por outras máis sensibles, etc.).<ref name = Ames/>
|