Tarxeta gráfica: Diferenzas entre revisións

==EstructuraEstrutura da tarxeta gráfica==

*'''SVGA:''' estándar analóxico dos anos 1990; deseñado para dispositivos CRT, sufresofre de ruidoruído eléctrico e distorsión pola conversión de dixital a analóxico e o erro de mostraxe ó evaluar os píxeles a enviar ao monitor.

DVI: sustituidosubstituído do anterior, deseñouse para obter a máxima calidade de visualización nas pantallas dixitais como los LCD ou proxectores. Evita a distorsión e o ruidoruído ao corresponder directamente un píxel a representar con un do monitor na resolución nativa do mesmo.

S-Video: incluidoincluído para dar soporte a televisores, reprodutores de DVD, vídeos, e videoconsolas.

Outras non tan extendidasestendidas en 2007 son:

Vídeo por componentescompoñentes: utilizado tamén para proxectores; de calidade comparable a da SVGA, dispón de tres caravillas (Y, Cb e Cr).

HDMI: tecnoloxía dixital emerxente en 2007 que pretende sustituirsubstituír a todas as demais.

As primeiras tarxetas que ampliaron a funcionalidade soían ser tarxetas de 80 columnas, que engadían un modo de texto de 80x24 ou 80x25 caracteres (como as dos ''Apple II'' e ''Spectravideo SVI-328''). Pese a non ser aínda tarxetas gráficas propiamente ditas, estas, xunto coas tarxetas que engadían un modulador de TV foron as primeiras en recibir o término '''"tarxeta gráfica"'''. A primeira tarxeta gráfica, que foi lanzada cos primeiros IBM PC, foi desenrolada por IBM en 1981. A MDA (Monochrome Graphics Adapter) traballaba no modo de texto e era capaz de representar 25 liñas de 80 caracteres na pantalla. Contaba cunha memoria de vídeo de 4KB, polo que só podía traballar con unha páxina de memoria. Usábase con monitores monocromo, de tonalidadtonalidade normalmente verde.

A aparición dos ''[[IBM]] PC'', co seu deseño aberto herdado dos ''Apple II'', marca o inicio do uso dunha tarxeta de ampliación especializada en mostrar gráficos. Os seus competidores ''Amiga 2000'' e ''Apple Macintosh'' reservaron en cambio esa posibilidade a ampliacións destinadas a usos profesionais, integrando case sempre a [[GPU]] básica (que batía en potencia ás tarxetas gráficas dos PCs do momento) nas suassúas placas base. Esta situación se perpetúa ata a aparición do '''Bus [[PCI]]''', que sitúa as tarxetas do PC a nivel dos buses internos dos seus competidores, o eliminar as dificultades de transmisión do '''Bus [[ISA]]'''.

Aínda que os principais activos dunha tarxeta gráfica son a(s) GPU(s) que integran a cantidade, calidade e rapidez da súa VRAM (o que determina as resolucións que soporta, o número de cores que é capaz de mostrar simultaneamente e as operacións de aceleración 3D, que é capaz de realizar por segundos), deben terse en conta tamén o tipo de bus de conexión utilizado, a capacidade de mostrar imaxes por varios monitores, o tipo de contador utilizado e o seu número e a posibilidade de conectalo a pantalla de TV. Aínda o camiño actual (2006) acabará coa desaparición da conexión por modulador de TV ou de vídeo composto, e a máis longo prazo de toda a conexión analóxica, aínda queda un parque de vellos equipos que presentan incluso unha duración superior aos actualesactuais monitores, polo que a posibilidade de conexión directa ou mediante un adaptador de baixo costecuste seguirá sendo un punto a considerar.

As tarxetas controladoras de gráficos [[VGA]] tiveron unha aceptación masiva, o que levou a compañías como '''[[ATI]]''', '''Cirrus Logic''' e '''S3 Graphics''', a traballar sobre a tarxeta gráfica para mellorar a resolución e o número de cores. Así naceu o estándar [[SVGA]] (Super VGA). Con dito estándar alcanzaronsealcanzáronse os 2 Mb de memoria de vídeo, así como resolucións de 1024 x 768 puntos a 256 cores.

*[[MDA]].

*[[CGA]].

*[[Hercules]].

*[[EGA]].

*[[MCGA]].

*[[VGA]].

*[[SVGA]].

*[[XGA]].

*[[SXGA]].

*[[UXGA]].

*[[Aceleración gráfica]].

*[[Direct 3D]].

*[[Monitor]].

*[[Glide]].

*[[OpenGL]].

*[[Frecuencia de anovado]].