Revisión como estaba o 5 de xuño de 2010 ás 16:04 editar Nafio (conversa \| contribucións) 2 edicións Sen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 6 de xuño de 2010 ás 22:40 editar desfacer Servando2 (conversa \| contribucións) 54.194 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 5: O seu poder e as súas vitorias, incluídas as batallas de [[Batalla de Gwen Ystrad\|Gwen Ystrad]] e [[Batalla de Alclud Ford\|Alt Clut Ford]], son celebradas nos poemas laudatorios que lle dedicou [[Taliesin]], preservados no ''[[Libro de Taliesin]]''. Tivo catro fillos, chamados Owain, Rhiwallon, Rhun e Pasgen, dos cales o máis vello foi o seu sucesor. Converteuse no 'Rei Urien de Gore' da [[lenda artúrica]] posterior e o seu fillo [[Owain mab Urien]] foi logo coñecido como [[Ywain]]. Segundo as xenealoxías, Urien foi fillo de [[Cynfarch Oer]], fillo de [[Meirchion Gul]], fillo de Gorwst, fillo de Cenau, fillo de [[Coel Hen]] ([[o rei Cole]]), o primeiro líder militar postromano documentado na área do [[muro de ~~Hadriano~~Hadrián]]. Loitou contra os gobernantes do reino [[anglos\|anglo]] de [[Bernicia]] (a moderna [[Northumbria]]). Un nobre anglo, Ida, ocupou [[Lindisfarne\|Metcauld]] a mediados do século sexto e comezou a devastar o continente. Urien aliouse con outros reis setentrionais, [[Rhydderch Hael]] "o Xeneroso" de [[Reino de Strathclyde\|Strathclyde]] e outros dous descendentes de Coel, [[Gwallog mab Llaenog]] e [[Morcant Bulc\|Morgant Bwlch]]. Venceron aos anglos e cercáronos en [[Lindisfarne]] pero, segundo a ''[[Historia Brittonum]]'', Urien foi asasinado por orde de Morgant Bwlch que estaba celoso do seu poder. Moi pouco despois os anglos uníronse aos escotos de Ulster para inflixir a definitiva derrota en Dagsestone que fixo caer o poder dos reinos britóns setentrionais. Unha das [[tríades galesas]] chama ao asasinato de Urien un dos "Tres asasinatos desafortunados" e outra inclúeo nos "Tres grandes líderes militares de Britania". ==Lenda==

Urien: Diferenzas entre revisións