Revisión como estaba o 13 de outubro de 2009 ás 19:43 editar Atobar (conversa \| contribucións) Administradores 45.192 edicións mSen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 2 de xuño de 2010 ás 13:56 editar desfacer Xas (conversa \| contribucións) 110.215 edicións →‎Traxectoria: corrixo erratas Edición máis nova →
Liña 3: ==Traxectoria== Estudou Dereito na [[Universidade Central de Madrid]]. Encargouse primeiro da cátedra de Economía Política e posteriormente da de Institucións de Facenda, que ~~obería~~obtería en propiedade en 1858. En 1863 ~~foiu~~foi elixido deputado independente por [[Almadén]] ([[Cidade Real]]), escano ó que renunciaría ó pouco tempo. Tras o triunfo da [[Revolución Gloriosa]] foi novamente elixido en 1868. Colaborou na redacción da [[Constitución española de 1869]]. Foi nomeado Ministro de Ultramar polo [[Joan Prim i Prats\|Xeneral Juan Prim]] (1870) mostrándose favorable á [[abolición]] da escravitude e á creación dun texto constitucional para Porto Rico. Do 2 de decembro de 1870 ó 10 de xullo de 1871 fíxose cargo con carácter interino do Ministerio de Facenda. Destinado como embaixador a [[Londres]] en [[1871]] non retornará ata 1873. En 1875 funda o Partido Democrático Monárquico, que se fusionar en 1882 se fusionará en Izquierda Dinástica. Foi nomeado en 1883 Ministro da Gobernación baixo o goberno liberal de [[José Posada Herrera]], creando a Comisión de Reformas Sociais. Xa como integrante do [[Partido Liberal Fusionista]], colaborará con [[Práxedes Mateo Sagasta]] ocupando as carteiras de Ministro de Estado (1885-1888), Gobernación (1888, 1901 ye 1902), Fomento (1892), Estado (1892 e 1894) e Ultramar (1897-1898). Morto Sagasta, participou nas loitas pola dirección do partido. Como ministro de Ultramar decretou en 1897 a autonomía de [[Cuba]] e [[Porto Rico]], nun van intento de impedir a emancipación das dúas colonias. Liña 17: En 1902 colabora na creación do Instituto de Reformas Sociais, embrión do futuro [[Ministerio de Traballo]]. O 1 de decembro de 1905, tras a dimisión de [[Montero Ríos]], encárgase por fin da xefatura do goberno (1905-1906). Fixo aprobar a [[Lei de xurisdicións]], que conseguiu satisfacer os militares descontentos despois dos feitos do ''[[¡Cu-cut!]]''. O atentado de Mateu Morral contra [[Alfonso XIII]] (maio de 1906) vaino obrigar a dimitir en xullo ó non contar con maioría suficiente nas Cortes. Volveu a desempeñar brevemente o cargo do 30 de novembro ó 4 de decembro do mesmo ano. Tras a caída de [[Antonio Maura]] a raíz da Semana Tráxica de Barcelona en [[1909]], conseguirá a presidencia do goberno por última vez ó tempo que desempeñaba a carteira de Gobernación, pero terá que dimitir novamente ó non conseguir a disolución das Cortes para obter unha maioría que apoiase o seu proxecto. Será substituído por [[Canalejas]] en 1910.

Segismundo Moret: Diferenzas entre revisións