Convento de San Domingos de Bonaval: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Xoacas (conversa | contribucións)
m Arranxos varios
Liña 3:
[[Ficheiro:Absida bonaval.jpg|thumb|250px|right|Ábsida gótica da igrexa]]
[[Ficheiro:Entrada Museo do pobo Galego.JPG|thumb|250px|right|Detalle da fachada]]
[[Ficheiro:Detalle portada gotica ceminterio pequeno bonaval.JPG|thumb|250px|right|Tímpano gótico da porta de aceso o cementeriocemiterio pequeno do convento]]
[[Ficheiro:Recuncho do parque de bonaval.jpg|thumb|right|250px|Un dos recunchos do actual parque de Bonaval]]
 
Liña 11:
==Historia==
 
ConventoO convento foi fundado por Santo Domingo de Guzmán, (que peregrinou a Santiago no ano [[1219]]). aO principiosdocumento domais antigo no que se cita o convento, coa primitiva advocación de Santa María, data de [[1228]]. Desde o [[século XIIIXV]] aparece xa co título de San Domingos, e baixo o patrocinio da [[casa de Altamira]].
 
Coa exclaustración das ordes relixiosas, o convento pasa a mans do Concello. En cumprimento do Real Decreto de [[1836]], unha comisión nomeada pola [[Deputación da Coruña|Deputación coruñesa]] propón o derribo de trinta edificios, e destina San Domingos "para cuarteis dos Rexementos de Compostela e Santiago, coa demolición da igrexa". Por fortuna, este ditame non se chegou a executar.
O documento mais antigo no que se cita o convento, coa primitiva advocación de Santa María, data de [[1228]]. Desde o [[século XV]] aparece xa co título de San Domingos, e baixo o patrocinio da casa de Altamira.
 
Coa exclaustración das ordes relixiosas, o convento pasa a mans do Concello. En cumprimento do Real Decreto de [[1836]], unha comisión nomeada pola Deputación coruñesa propón o derribo de trinta edificios, e destina San Domingos "para cuarteis dos Rexementos de Compostela e Santiago, coa demolición da igrexa". Por fortuna, este ditame non se chegou a executar.
 
En [[1841]], por mediación do arcebispo Vélez, o Concello destina o convento a hospicio; aló polo ano [[1945]], o hospicio ocupaba aínda a parte norte, e a sur, á dereita da igrexa, acollía un colexio de xordomudos e cegos. Ao ser suprimidas estas institucións, quedou por un tempo desocupado, ata que o Concello decide acondicionar e destinar unha parte das dependencias para Museo Municipal, que se inaugura en decembro de [[1963]].
 
En [[1977]], a petición do Padroado do [[Museo do Pobo Galego]], recentemente constituído, o Concello cede o edificio para a creación do museo do mesmo nome.
 
==Descrición==
===A Igrexa===
A Igrexa construída, en estilos gótico e renacentista, na actualidade non se atopa aberta ao culto e alberga o [[Panteón de Galegos Ilustres]]. Construída seguindo os cánones do gótico dominico con naves luminosas a e diáfanas, e desprazando o punto de interese litúrxico desde a ábsida ata o Púlpitopúlpito situado no cruceiro.<ref>Desde o púlpito desta igrexa di a tradición que predicou un dos máis apaixonados oradores medievais, San [[Vicente Ferrer]].</ref>
 
Neste templo enterráronse as familias dos Moscoso e dos Castro, grazas a autorización dada polo papa [[Inocencio IV, papa|Inocencio IV]] dada a esta orde para enterrar segrares nos seus conventos.
Liña 29 ⟶ 28:
 
====Imaxinería====
O Retablo Maior foi construído a partir de [[1687]] por [[Domingo de Andrade]] na Igrexa parroquial de Santiago de [[Carril]], e tras ser montado no seu lugar definitivo non se mantivo a estrutura orixinal. Estrutúrase a base da superposición de corpos, forma claramente renacentista.
 
A escultura encargóuselle a [[Estebán de Cendón]], aló polo ano [[1689]], relacionado co estilo de [[Mateo de Prado]].
Representa a [[San Francisco]], Santo[[San AgustínAgostiño]], [[San BenitoBieito]], Santo[[San Ignacio]], [[San Pedro de Nolasco]] e [[Santo Domingo]]. Na actualidade atópanse espallados en diferentes lugares do convento.
 
===O Convento===
No ano [[1695]] iníciase a súa reconstrución, o parecer debido as malas condicións nas que se atopaba. Baixo o mecenado do arcebispo Monroi, foi [[Domingo de Andrade]] o que se encargou das obras. Deste modo a imaxe que hoxe podemos observar é na súa maioría produto destas reformas ordenadas polo arcebispo frei [[Antonio de Monroi]], que ocupou o seu cargo entre os anos [[1685]] a [[1715]].
 
Deste modo a imaxe que hoxe podemos observar é na súa maioría produto destas reformas ordenadas polo arcebispo frei [[Antonio de Monroi]], que ocupou o seu cargo entre os anos [[1685]] a [[1715]].
 
====A fachada principal====
Liña 47 ⟶ 44:
 
====A triple escaleira helicoidal====
Destaca no seu interior a extraordinaria [[escaleira]] tripletripla de caracol helicoidal dos [[século XVII|séculos XVII]] e [[século XVIII|XVIII]], obra tamén do arquitecto Domingo de Andrade. Componse de tres espirais independentes. O estudoso Ríos Miramontes relacionouna coa que se atopa no francés [[Castelo de Chambord]]. No mesmo espazo desenvólvense tres ramplas independentes, que conducen a diferentes pisos; só unha delas chega ao miradoiro. Os pasos da escaleira están feitos dunha peza enteira, encravándose por un nervio exterior sen necesidade de encaixar no muro nin unirse uns os outros.
 
Foi restaurada por [[Xosé Cerviño García]], o Mestre Cerviño.
Liña 58 ⟶ 55:
 
==Situación actual==
O antigo convento e a actual sede do '''[[Museo do Pobo Galego]]'''.
 
A horta conventual e o cemiterio anexo transformáronse a finais do [[século XX]] nun amplo e tranquilo parque público.