Diferenzas entre revisións de «Aldonza de Galicia e León»

'''Aldonza de Galicia e León''' (tamén escrito '''Aldonça''' segundo a grafiagrafía da época; c. [[1195]] - c. [[1245]] ou Dulce) foi, ''de jure'' raíña de Galicia e León durante escaso período de tempo en [[1230]], en conxunto coa súa irmá máis vella Sancha II, aínda que de feito non exercese calquera funcións gobernativas.

Aldonza era filla de [[Afonso VIII de Galiza e León]] e da súa primeira esposa, a princesa portuguesa [[Tareixa Sanches]], filla do rei [[Sancho I de Portugal]]. Dese casamento resultou tamén o nacemento de máis unha filla, Sancha, e dun rapaz, Fernando (falecido en 1214), príncipe de Galicia e León, e quen tería sido herdeiro de Afonso VIII. Con todo, o matrimóniomatrimonio viría a ser declarado inválido polo Papa, en virtude da consanguinidade dos esposos.

Afonso VIII volveuse avolveu casar, polapor segunda vez, coa raíña Berengela de Castela, da cal tivo, entre outros fillos, o futuro [[Fernando III de Castela]]. Tamén este casamento sería anulado.

Non obstante, en Castela, por morte de [[Henrique I]], sucédelle no trono a súa irmá Berengela, a cal pronto abdicou en favor do fillo, Fernando III (1217). Afonso VIII, como rei consorte de Castela polo casamento con Berenguela, esixiu os dereitos de rei que Berenguela unilateralmente lle concedera ao seu fillo, provocando isto unha conflicto bélico que finalmente remataríaoremataría o 26 de agosto de 1218, nun pacto asinado en Toro, e no que pai e fillo selavamselaban as paces definitivamente. Por ese pacto, prevíase que ambos os soberanos renunciarían perpetúaperpetua e mutuamente á coroa do outro reino, asiasí Afonso VIII abandonaba os seus dereitos como rei consorte de Castela, e Fernando III non podería reclamar o goberno de Galiza e León.

Efectivamente, ao morrer ([[1230]]), Afonso VIII lega os reinos en testamento ás súas fillas Aldonza I e Sancha II. Non obstante aproveitando a febleza política do momento, e rompendo o tratado de Toro, Fernando III, instigado pola súa nai asiasí comocoma polos sectores aristocráticos do reino de Castela, decídese a usurpar os reinos de Galiza e León ás súas irmás, cocoa fin de incorporalos seus dominios. Tras un convulso momento bélico entre os leais a Aldonza e Sancha, e os seguidores de Fernando III, a maioría da aristocracia leonesa asiasí comocoma o clero galego-leonés decántase pola unión con Castela a cambio de terras e favores.

Baixo a ameaza de guerra e con defensores do rei castelán no propio reino, Fernando III conseguiu presionar para que as dúas herdeiras do primeiro casamento do pai renunciasen ao trono no seu favor, en troco dunha significativa contía en diñeiro, foi o que se chamou o «Tratado das Tercerias». Desta forma se unironuníronse durante un tempo e por primeira vez os reinos de Galiza e León con Castela e Toledo na persoa de Fernando III, pasando Castela a deter a hexemoniahexemonía no conxunto dos reinos, e máis tarde motivado pola súa grangrande extensión acadada, na [[Península ibérica]].