Benito Mussolini: Diferenzas entre revisións

Aos oito anos foi expulsado da igrexa da súa nai, e algúns anos máis tarde tamén foi expulsado da escola, logo de apuñalar a un compañeiro na man e lanzar un frasco de tinta a un mestre. Porén, recibiu boas calificaciónscualificacións e graduouse como mestre de escola en [[1901]].

En [[1902]] emigrou a [[Suíza]] para escapar do [[servizo militar]]. Durante a súa estancia, ó non poder atopar un traballo permanente, foi arrestado por vagancia e pasou unha noite en prisión. Máis adiante, logo de involucrarse no movemento socialista, foi deportado a Italia, onde foi obrigado a facer o servizo militar. Voltou a Suíza inmediatamente e alí foi repetidamente expulsado dun [[Cantóns de Suíza|cantón]] a outro polo seu activismo [[Socialismo|socialista]]. En SuizaSuíza trabara contacto con destacados revolucionarios e foi formando a súa cultura política baixo a influenza -ás veces contradictoriacontraditoria, de [[Karl Marx]], [[Pierre-Joseph Proudhon]], [[Friedrich Nietzsche]] e [[Vilfredo Pareto]].

Regresou a Italia en [[1904]], aproveitando unha [[amnistía]] que beneficiaba a quen desertara do servizo militar, e cumpliucumpriu co mesmo nun reximientorexemento de [[Verona]].

En [[1910]] foi nomeado secretario da federación provincial de Forli e pouco despois se convirteuconverteuse en editor do semanario ''La Lotta di Classe'' (A Loita de Clases). A vitoria do ala radical no Congreso de [[Reggio Emilia]], celebrado en [[1912]], lle proporcionou maior protagonismo no seo da formación política, que aproveitou para facerse cargo do periódico [[Milán|milanés]] ''Avanti'', órgano oficial do partido. Aínda así, as súas opinións acerca dos enfrontamentos armados da [[semana vermella]] de [[1914]] motivaron certa inquetudeinquietude entre os seus compañeiros de filas, atemorizados polo seu radicalismo. A división entre Mussolini e o partido se acrecentou coa proclama de neutralidade do primeiro trala entrada de Italia na [[Primeira Guerra Mundial]] en maio de [[1915]].

En novembro do mesmo ano fundou o periódico ''[[Il Popolo d’Italia]]'', de tendencia ultranacionalista, o que lle valeu a expulsión do Partido Socialista. Posteriormente, quisoquixo capitalizar o sentimento de insatisfacción que se apoderou da sociedade italiana tralo fin da contiendacontenda facendo un chamamento á loita contra os partidos de esquerdas, aos que sinalou como culpables doda descalabrodesfeita, e para iso creou en Milán en [[1919]] os ''[[Fasci italiani di combattimento]]'', grupos armados de axitación que constituíron o xerme inicial do futuro partido fascista en [[1920]]. Conseguiu gañarse o favor dos grandes propietarios e saír elexidoelixido deputado nas eleccións de maio de [[1921]].

Naceu en parte coma reacción á [[Revolución Bolxevique]] do [[1917]] e ás fortes pelexas sindicais de traballadores e braceiros que rematou no "bienio vermello", en parte como polémica respetorespecto á sociedade liberal-democrática que saliusaíu malpocada da experienzaexperiencia da [[Primeira Guerra Mundial]].