Garriga: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m bot Engadido: ru:Гаррига |
mSen resumo de edición |
||
Liña 2:
En [[botánica]], a '''garriga''' designa unha [[formación vexetal]] característica das rexións [[mediterránea]]s (''phrygana'' en [[Lingua grega|grego]]) .
==Etimoloxía e características==
O termo garriga ven da raíz pre-indoeuropea *kar, *gar, *kal, *gal, que significa « pedra » ou « rocha » ; por extensión « abrigo de pedra, casa, forteleza, aldea » ; orixinando ''guarric'' en [[celta]]; ''garric'' en [[occitan]], « árbore de rocha », termo que nomea un tipo [[carrasco]]; catalán ''garriga''; italiano ''gariga''. As palabras, topónimos ou usuais na Franza, [[Gard]], [[Carcassonne]], [[karst]], [[calanque]], [[chalet]], [[clapier]], [[crau]], [[grave]], [[garoupe]] derivan desas raíces.
A garriga é unha formación vexetal baixa, máis ou menos difícil de penetrar, constituida principalmente de [[arbustos]] resistentes á sequedade, formando monte baixo espiñoso. Esta formación é o resultado da degradación do bosque de [[Quercus]] (Quercus pubescens, Quercus ilex), provocada por cabras e ovellas, a acción antrópica e o lume, actuando desde hai máis de 5000 anos.
A garriga é a terreo calcareo o que o [[maquis (botánica)|maquis]] aos terreos siliceos. Pode ser confundida doadamente co maquis baixo, mais diferen sensibelmente polo composición florística, mesmo polos distintos tons de verdes, que na garriga tende ao grisáceo.
▲A garriga pode ser confundida doadamente co maquis baixo, mais diferen sensibelmente polo composición florística, mesmo polos distintos tons de verdes, que na garriga tende ao grisáceo. Algunhas formación da garriga poden mostrar un aspeito agradábel nalgúns períodos anuais, como nos momentos da floración dalgunhas especies, se o seu grao de cubrición do terreo é significativo. Nestes casos pode adquirir tons azuis-violáceos en formacións ricas en [[romeu]], e violáceo se predomina a [[cantroxo]] (''Lavandula stoechas''), amarelo se abonda en [[Helicriso]], en arbustos de [[xesta]] (Genista sp) e [[Calycotomae]]. Mais grande parte do ano semella desolada, sobretodo se ocupa grandes superficies. Outra característica típica da garriga é o intenso perfume que emana das inúmeras especies aromáticas que a compoñen, nomeadamente, a parte das citadas, plantas das familias das [[Labiatae]] e das [[Asteraceae]]. A vexetación herbácea está sobretodo representada por plantas anuais, moitas espiñosas, sen que falten as perennes, como plantas bulbosas.
==Historia==
A garriga non foi sempre o ermo árido que coñecemos. Outrora foi lugar dunha importante actividade.
Sen falar dos inúmeros vestixios [[prehistoria|prehistóricos]] e medievais: ([[megálito]]s, castelos, cavernas fortificadas, ermidas...), os rabaños de cabras e ovellas pastaban aí, os vidreiros alimentaban os seus fornos cos a madeira prtoveniente das fragas da garriga, os carboeiros pinchaban as árbores para fabricar carbón para as cidades, buscábase a cortiza para preparar os coiros, e montes enteiros eran rozados para plantar oliveiras ou viñedos.
Toda esa actividade declinou con a chegada da revolución industrial, e co éxodo rural que a acompañaría posteriormente. As rozadas para usos humanos e gandeiros diminuíron progresivamnte, e a vexetación recobrou terreo mesmo nos camiños.
Liña 49:
==Véxase tamén==
===Outros artigos===
* [[Maquis]]
* [[Vexetación de Europa]]▼
▲[[Vexetación de Europa]]
[[Categoría:Botánica]]
| |||