Clemente V, papa: Diferenzas entre revisións

'''Clemente V''' (nado en [[Villandraut]] en [[1264]] e falecido en [[Avignon]] o [[20 de abril]] de [[1314]]) foi o [[Papa]] nº 195 da [[igrexa católica]], sendo o primeiro que instaurou a sé papal en Avignon.

De nome '''Bertrand de Got''', realizou estudos de [[dereito canónico]] en [[OrleansOrleáns]] e [[BoloniaBoloña]]. TraTras rematalos foi nomeado canónigocóengo en [[BurdeosBordeos]], vicario xeral en [[Lyon]], capelán do papa [[Bonifacio VIII, papa|Bonifacio VIII]], bispo de [[Commninges]] e, en 1299, arcebispo de BurdeosBordeos.

A súa elección tivo lugar o 5 de xuño de 1305, tras un interregno de once meses ocasionado polas desputasdisputas entre cardeais franceses e italianos no cónclaveconclave, celebrado en [[Perugia]].

Chamado para a súa coroación, xa que ó non ser cardeal non estaba presente no cónclaveconclave, non se desprazou a Italia, senón que elexiuelixiu a cidade de Lyon para a súa entronización, que tivo lugar o [[14 de novembro]] de [[1305]], na igrexa de Saint-Just, contando coa asistencia do rei [[Filipe IV de Francia]].

Clemente estivo durante todo o seu pontificado suxeito ós desxeosdesexos de Filipe IV, e nada máis ser coroado, o seu primeiro acto foi o nomeamento de nove cardeais franceses cercanospróximos óao monarca.

Os aspectos máis importantes do seu pontificado foron a eliminación da [[orde do Temple]] e o transladotraslado da sé pontificia a Avignon.

O [[13 de outubro]] de [[1307]] Filipe IV, endebedado coa orde do Temple, ordeouordenou o arresto de tódolos [[templario]]s que se encontrasen en territorio francés, acusándoos de [[herexía]], se ben a súa verdadeira motivación era facerse cos numerosos bens que a orde tiña en Francia e evitar o pago das débedas que mantiña coa mesma.

A detención dos templarios sen a autorización do pontífice, de quen dependía directamente a orde, fixo protestar a Clemente, pero Filipe convenceuno presentándolle as confesións obtidas baixo [[tortura]], conseguindo que o Papa promulguarapromulgara a bula ''Pastoralis praeminen'', decretando a detención dos templarios en tódolos territorios cristiáns.

Presionado polo rei, Clemente convocou en 1308, mediante a publicación da bula ''Regnums in coelis'', o [[concilio de Vienne]], celebrado entre 1311 e 1312. Este concilio deu lugar á bula ''Vox in excelso'' pola que se suprimía, aínda que non condenaba por herexía, a orde templaria.

En 1309 Clemente V transladoutrasladou a sé papal de Roma a Avignon, que daquela pertencía ó [[Reino de Nápoles]].

O transladotraslado tivo inicialmente un carácter provisional, motivado pola situación de inseguridade e caos en que se encontraba Roma, inmersa en loitas e intrigas políticas, e para aproveitar a relativa cercaníaproximidade con [[Vienne]], onde en 1311 comezou un concilio. Pero o que se iniciara como un acto pasaxeiro, convertiuseconverteuse en permanente ata 1377 durante sete pontificados. Ese periodoperíodo çeé coñecido como "a segunda [[cautividadecatividade de Babilonia]]". Este periodoperíodo rematou ó regresar [[Gregorio XI, papa|Gregorio XI]] a Roma.

Fundou as universidades de [[Perugia]] e [[OrleansOrleáns]].

As profecías de [[San Malaquías]] refírense a el como ''De fasciis Aquitanicis'' (Dos lazos de Aquitania), facendo referencia a que foi arcebispo de Burdeos, en Aquitania, antes de ser elexidoelixido pontífice, e a que no seu escudo de armas figuran tres ''[[fasces]]'' de gulas.