Johann Gottlieb Fichte: Diferenzas entre revisións

Fichte trasladouse a Berlín onde trabou amizade (pouco duradeira, sen embargo) cos románticos ([[Schlegel]], [[Schleiermacher]], [[Tieck]]) e deu clases particulares para se gañar o sustento. En 1805 foi chamado á universidade de Erlangen, que tivo que abandonar despois da paz de Tilsit, xa que dita cidade foi perdida por Prusia. O seu activo compromiso cultural e político, asiasí como o programa que trazou nos Discursos á nación alemá de 1808 -onde sostiña a tese de que Alemaña se recuperaría da derrota político-militar a través dun relanzamento moral e cultural, e se reafirmaba a primacía espiritual da aldea alemá - concedéronlle unha nova notoriedade. En 1810, ao ser fundada a universidade de Berlín, o rei chamouno para que ocupase unha praza de catedrático e tamén foi elexidoelixido como rectorreitor. Morreu en 1814 como consecuencia da cólera, contaxiada pola súa muller, quen contraera a enfermidade mentres se dedicaba a atender aos soldados nos hospitais militares.

As obras do período berlinés indican unha evolución moi notable desde o punto de vista teórico no pensamento do noso filósofo. Ademais do [[Estado comercial pechado]] (1800), hai que mencionar [[Á misión do home]] (1800), a [[Introdución á vida benaventurada]] (1806) e os [[Riscos fundamentais da época actual]] (1806). Hai que sinalar, sen embargo, os innumerables replantexamentos da Doutrina da ciencia. Fichte adicouse a reescribir esta obra durante toda a súa vida. Os especialistas chegaron a enumerar uns quince escritos que constitúen de maneira explicita versións sucesivas ou que poden considerarse como taistales. Moitos deles só se publicaron despois da morte do filósofo. Son importantes as redaccións de 1801, 1804, 1806, 1810, 1812 e 1813, nas que Fichte supera con toda claridade as perspectivas da primeira redacción.