Telecomunicacións: Diferenzas entre revisións

Chámase '''telecomunicación''' á técnica de transmitir unha mensaxe desde un punto a outro, normalmente co atributo típico adicional de ser bidireccional. Provén do grego ''tele'', que significa distancia. Por tanto, o termo ''telecomunicación'' cubre todas as formas de comunicación a distancia, incluíndo [[radio (medio de comunicación)|radio]], [[telégrafo|telegrafía]], [[televisión]], [[teléfono|telefonía]], transmisión de [[dato]]s e interconexión de [[ordenador ]]es.

 

A base matemática sobre a que desenvolven as telecomunicacións foi desenvolvida polo físico inglés [[James Clerk Maxwell]]. Maxwell no prefacio da súa obra ''Treatise on Electricity and Magnetism'' ([[1873]]) declarou que a súa principal tarefa consistía en xustificar matematicamente conceptos físicos descritos ata ese momento de xeito unicamente cualitativa, como as leis da indución electromagnética e dos campos de forza, enunciadas por [[Michael Faraday]]. Con este obxecto, Maxwell introduciu o concepto de [[onda electromagnética]], que permite unha descrición matemática axeitada da interacción entre electricidade e magnetismo mediante as súas célebres ecuacións que describen e cuantifican os campos de forzas. Maxwell predixo que era posíbel propagar ondas polo espazo libre utilizando descargas eléctricas, feito que corroborou [[Heinrich Rudolf Hertz|Heinrich R. Hertz]] en [[1887]], oito anos despois da morte de Maxwell, e que posteriormente supuxo o comezo da era da comunicación rápida a distancia. Hertz desenvolveu o primeiro transmisor de radio xerando radiofrecuencias entre 31 MHz e 1.25 GHZ.

[[Ficheiro:Heinrich Rudolf Hertz.jpg|right|thumb|[[Heinrich Rudolf Hertz|Heinrich R. Hertz]] ao redor de [[1849]].]]

Na última década do século XX aparece a internet, que se expandiu enormemente e a principios do [[século XXI]] estamos vivindo os comezos da interconexión total, a través de todo tipo de dispositivos que son cada vez máis rápidos, máis compactos e máis poderosos.

 

 

Os elementos que integran un sistema de telecomunicación son: un [[transmisor]], unha [[liña]] ou [[medio de transmisión]] e posibelmente, imposto polo medio, unha [[canle de comunicacións|canle]] e finalmente un [[receptor]].<br />

 

 

 

Co fin de aclarar todos os factores implicados nunha telecomunicación vexamos un exemplo simplista:<br />

O coche que pasa, é un exemplo dunha propiedade importante da canle, chamada ''ruído''. Outra propiedade importante da canle é a chamada ''[[ancho de banda|anchura de banda]]'', e calquera se decatará dos efectos dunha anchura limitada de banda se en lugar de estar falando por teléfono co seu amigo o fixera a través dun ''[[walkie-talkie]]''.

 

 

 

Na data da publicación de Shannon, os sistemas de telecomunicación estaban baseados, predominantemente, en circuítos electrónicos [[analóxico]]s. A introdución masiva de [[circuíto integrado|circuítos integrados]] [[dixital ]]es permitiu aos enxeñeiros de telecomunicación aproveitar completamente as vantaxes da teoría da información, emerxendo, a partir da demanda dos fabricantes de equipos de telecomunicación, un área especializada no deseño de circuítos integrados chamada ''procesamento de sinais dixitais''.

 

 

 

 

[[Categoría:Telecomunicacións]]

[[fur:Telecomunicazion]]

[[ga:Teileachumarsáid]]

[[he:הנדסת מערכות תקשורת]]

[[hi:दूरसंचार]]