Revisión como estaba o 16 de abril de 2010 ás 17:59 editar HombreDHojalata (conversa \| contribucións) 235.605 edicións Este artigo é orfo, xa que carece doutros artigos que apunten cara a el. ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 16 de abril de 2010 ás 18:02 editar desfacer HombreDHojalata (conversa \| contribucións) 235.605 edicións correccións da lingua Edición máis nova →
Liña 2: A '''apatía''' (do grego ''apátheia'', απάθεια), ou '''impasibilidade''', é a virtude por excelencia dos [[Estoicismo\|estoico]]s e consiste na ausencia de paixóns (''páthos''). Está estreitamente ligada ao concepto de [[providencia]]: xa que o estoico sabe que todo èé como debe ser, el non se exalta ~~nen~~nin se ~~abbate~~abate, firmemente convencido de que ~~calquer~~calquera suceso, aínda desagradábel, tende cara o ben. Resúmeo de xeito excelente o poeta romano [[Quinto Horacio Flaco\|Horacio]]: Liña 8: Rebus angustis animosus atque<br>fortis appare; sapienter idem<br>contrahes vento nimium secundo<br>turgida vela<br>([[Quinto Horacio Flacco]], Carmina, oda X) É ~~dicer~~dicir: ''Nos sucesos ~~desfavorábeles~~desfavorábeis mostra un ánimo forte; do mesmo modo recolle sabiamente as velas ~~hinchadas~~inchadas polo vento demasiado favorábel''. Nesas afirmacións nótase como o concepto de ''apatía'' se amplía dentro da cultura [[eclecticismo\|ecléctica]] romana, ata asumir posicións [[epicureísmo\|epicúrea]]s como a ''[[aurea mediocritas]]''. Liña 16: [[Estoicismo]] [[Ataraxia]] [[Categoría:Conceptos filosóficos]]

Apatía (filosofía): Diferenzas entre revisións