SNMP: Diferenzas entre revisións

O software de xestión de redes segue o modelo [[cliente-servidor]] convencional: unha aplicación 'cliente' na máquina do xestor e unha aplicación 'servidora' no dispositivo de rede a analizar. Para evitar confusión con outras aplicacións de rede, os sistema de xestión de rede evitan os termos 'cliente' e 'servidor'. En vez diso, usan "xestor" para a aplicación cliente e "axente" para a aplicación servidora que corre no dispositivo de rede.

 

O xestor de rede é a entidade responsábel do monitorización e control dos sistemas de [[hardware]] e [[software]] que compoñen a rede, e o seu traballo consiste en detectar e corrixir problemas que causen ineficiencia (ou imposibilidade) na comunicación e eliminar as condicións que poderán levar a que o problema volte a xurdir.

 

A xestión dunha rede pode non ser simple dada a heteroxeneidade en termos de hardware e software, de compoñentes da rede, por veces incompatíbeis. As fallas intermitentes, se non foren detectadas, poden afectar o desempeño da rede. Un software de xestión de rede permite ao xestor monitorizar e controlar os compoñentes da súa rede.

 

 

O SNMP é un protocolo padrón usado para xestión de redes, que define os formatos dos pedidos que o ''xestor'' envía para o ''axente'' e os formatos das respostas que o ''axente'' retorna, así como o significado exacto de cada pedido e resposta. Unha mensaxe SNMP codifícase cun patrón especificado en [[ASN1|ASN.1]](do inglés: ''Abstract Syntax Notation.1'').

O ASN.1 permite a transferencia eficiente de información, independizando a definición da información da [[linguaxe de programación|linguaxe]] e [[hardware]] utilizados.

 

 

O SNMP non define un gran número de comandos, no canto diso define dúas operacións básicas:

# '''TRAP''', usado para reportar un evento asíncrono que ocorreu no subsistema xestionado.

 

 

Todos os obxectos accedidos polo SNMP deben ser definidos e atribuídos un nome único. Alén diso, o ''xestor'' e o ''axente'' deben acordar os nomes e significados das operacións ''fetch'' e ''store''. O conxunto de todos os obxectos SNMP é colectivamente coñecido como MIB (do inglés: ''Management Information Base''). O estándar SNMP non define o MIB, mais apenas o formato e o tipo de codificación das mensaxes. A especificación das variábeis MIB, así como o significado das operacións ''fetch'' e ''store'' en cada variábel, especifícanse por un standard propio.

A definición dos obxectos do MIB faise co esquema de nomes do ASN.1, o cal atribúe a cada obxecto un prefixo longo que garante a unicidade do nome, a cada nome é atribuído un número enteiro. O SNMP tampouco especifica un conxunto de variábeis, e que a definición de obxectos é independente do protocolo de comunicación, permite criar novos conxuntos de variábeis MIB, definidos como standards, para novos dispositivos ou novos protocolos. Por iso, criáronse moitos conxuntos de variábeis MIB que corresponden a protocolos como UDP, IP, ARP, así como variábeis MIB para hardware de rede como [[Ethernet]] ou [[FDDI]], ou para dispositivos tales como [[bridge]]s, [[switch]]es ou [[impresora]]s.

 

A versión 2 do SNMP é unha evolución do protocolo inicial. O SNMPv2 ofrece unha boa cantidade de melloras en relación ao SNMPv1, incluíndo operacións adicionais do protocolo, mellora na performance, seguranza, confidencialidade e comunicacións xestor-paraxestor. A estandarización dunha nova versión do SNMP - o SNMPv3 aínda está en desenvolvemento, definido nos RFC 3411 -RFC 3418.

 

Na práctica, as implementacións do SNMP ofrecen soporte para as múltiplas versións (RFC 3584), tipicamente SNMPv1, SNMPv2c e SNMPv3.

 

* [[ASN1|ASN.1]]

 

[[Categoría:Redes de computadores]]

[[it:Simple Network Management Protocol]]

[[ja:Simple Network Management Protocol]]

[[lt:SNMP]]

[[nl:Simple Network Management Protocol]]