Revisión como estaba o 5 de abril de 2010 ás 20:56 editar Suarez ruibal (conversa \| contribucións) 2.391 edicións →‎Outros artigos ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 6 de abril de 2010 ás 15:36 editar desfacer Suarez ruibal (conversa \| contribucións) 2.391 edicións m mellorando contido xeral Edición máis nova →
Liña 1: [[Ficheiro:Praezession.png\|right\|thumb\|Precesión (azul), nutación (vermello) e [[rotación]] (verde).]] O movemento de precesión e un fenómeno físico vencellado a [[rotación]] e [[traslación]], ainda que o caso mais coñecido é o da precesión da Terra, todolos obxectos celestes ao xirar mostran precesión, e tamén ao trasladarse, polo mutuo efecto de atracción gravitatoria entre dous ou mais corpos. O movimento de ''precesión'' (movimento para trás) do [[eixo]] terrestre en relación á [[esfera celeste]] coloca as prolongacions do [[eixo]], os [[polos celestes]] norte e sur, apontando para diferentes estrelas no decorrer do tempo. Un ciclo completo dura aproximadamente 26.000 anos, ao fín do cal os [[polo celeste\|polos celestes]] apontarán para a mesma [[estrela]] novamente. A precesión vese alterada polos movimentos de nutación e rotación terrestres, xunto con outras pertubacións menores do xiro causadas pola [[Lúa]] (que equilibra o xiro), o [[bamboleo Chandler]], e outros movementos do manto e da superficie terrestres. O ciclo completo sen perturbacións dura uns 26.000 anos, polo que <math>360/26000=0.01384</math> cada ano <ref> Conceptos básicos de voo espacial, do JPL, NASA.</ref>.▼ == Precesión do planeta [[Terra]] == ▲O movimento de ''precesión'' (movimento para trás) do [[eixo]] terrestre en relación á [[esfera celeste]] coloca as prolongacions do [[eixo]], os [[polos celestes]] norte e sur, apontando para diferentes estrelas no decorrer do tempo. Un ciclo completo dura aproximadamente 26.000 anos, ao fín do cal os [[polo celeste\|polos celestes]] ~~apontarán~~apuntarán para a mesma [[estrela]] novamente. A precesión vese alterada polos movimentos de nutación e rotación terrestres, xunto con outras pertubacións menores do xiro causadas ~~pola~~polo [[Sol]], a [[Lúa]] (que equilibra o xiro) e outros planetas, o [[bamboleo Chandler]], e outros movementos do manto e da superficie terrestres, polo que o valor da precesión debe ser recalculado periodicamente. O ciclo completo sen perturbacións dura uns 26.000 anos, polo que <math>360/26000=0.01384</math> cada ano <ref> Conceptos básicos de voo espacial, do JPL, NASA.</ref>. Este movimento forma un circulo imaxinario por onde pasan as chamadas estrelas polares (Polaris, Deneb, Vega, e Thubán) que se van turnando nesa posición ao longo do tempo. Debido a este movimento, o ''[[equinocio]]'' (data en que día e noite teñen a mesma duración) de [[primavera]] pasa a acontecer coa entrada do [[Sol]] en diferentes constelacións da [[wikt:eclíptica\|eclíptica]]. A este fenómeno deuselle o nome de '''precesión dos equinocios'''. O efecto da lugar a un círculo imaxinario que ten por radio o valor da desviación do [[ecuador celeste]] respecto da [[eclíptica]], uns 23,5 graos. [[Ficheiro:Precession N.gif\|thumb\|Precesión do [[polo norte celeste]] no fondo estelar.]]▼ [[Ficheiro:Precession S.gif\|thumb\|Precesión do [[polo sur celeste]] no fondo estelar.]]▼ ▲[[Ficheiro:Precession N.gif\|thumb\|~~Precesión~~ Circulo da precesión do [[polo norte celeste]] no fondo estelar.]] ▲[[Ficheiro:Precession S.gif\|thumb\|~~Precesión~~ Círculo da precesión do [[polo sur celeste]] no fondo estelar.]] == Historia == A precesión foi coñecida na antigüedade, foi o astrónomo grego [[Hiparco de Nicea]] o primeiro que a calculou no ano -130, 130 A.C., ao descubrir que seus cálculos respecto da posición da estrela "Spica" en relación a posición do sol no equinoccio de outono non se correpondian cos feitos polos astrónomos Timocares e Aristilo 169 anos antes, que estaban desfasados respecto dos seus uns dous [[grao]]s, tal como nolo conta [[Tolomeo]] no "Almagesto". Como se pode observar o cálculo de Hiparco <math>2/169= 0.01183</math> era moi próximo ao actual. Hiparco concluiu pois que o punto de Aries precedía mais de 1[[grao\|º]] por século~~. E~~, pola mesma razón denominouno precesión dos equinoccios (dentro do modelo xeocéntrico, o eixo atopabase no ceo que xirar arredor da Terra, o modelo defendido por Tolomeo). Sería [[Isaac Newton]] o que postulase que a causa deprincipal da precesión debíase ao achatamento da terra no ecuador, feito que se comprobaría mais tarde experimentalmente. No ano 1930 o astrónomo serbio [[Milutin Milanković]], vencellou a precesión dos equinoccios aos cambios climáticos da Terra, formulando a "Teoría de Milanković", ou tamén "ciclos de Milutin Milanković".

Precesión: Diferenzas entre revisións