Mercurio (deus): Diferenzas entre revisións

Na [[Mitoloxía romana|relixión romana]] '''Mercurio''' (latín: Mercurius, -ii]]) era o deus dos mercadores, o lucro e o comercio. Fillo de [[Maia]] e [[Xúpiter (deus)|Xúpiter]]. O seu nome está relacionado co latín ''[[merx, merce]]''. A denominación [[Etruscos|etrusca]] era '''Turms'''. Foi asimilado ao deus grego [[Hermes]].

Os atributos tradicionais, cos que era representado, son a bolsa - na man, o máis común -, o cabalo [[Pegaso]] alado ou non, o bastón [[caduceo]], as sandalias aladas, o chapeochapeu ou ''petasus'', así como o galo (símbolo do novo día e a esperteza) e/ou o macho cabrío (símbolo da fertilidade) e, mesmo, a tartaruga (pois a lenda narraba que o deus inventara a [[lira]], usando a concha dun destes animais).

Mercurio non aparece entre os numinosos ''dei indigetes'', da primitiva relixión romana. Mais ben, reasumíu os deuses Luceres, que sufrirían o sincretismo con a relixión grega, durante a época da [[República Roma)|República]], a partir do [[século -I|século III a.C]]. Mercurio esencialmente, tiña o mesmo aspecto que Hermes, co seu petasus, as ás nos tornocelostornecelos, apoiábase no caduceo, e ía acompañado do galo, o bode ou o sapoconcho.

Como Hermes, era tamén o mensaxeiro dos deuses e deus do comercio, en particular do comercio de cereais. Era considerado así mesmo como un deus da abundancia e do éxito nos negocios, nomeadamente na Galia. Ao igual que Hermes, Mercurio era tido por un deus [[psicopompo]], é dicerdicir, guía das ánimas no mundo de ultratumba. Como [[psicopompo]], xustifícase a presenza ao seu lado do can, animal vinculado á noite, a lúa e os mortos. Aínda máis, [[Publio Ovidio Nasón|Ovidio]], escrebeuescribiu que Mercurio levou os soños de [[Morfeo (mitoloxía)|Morfeo]] desde o val de [[Hypnos]], o [[Soño]], ata os durmidos humanos.

O templo de Mercurio no [[Circo Máximo]], entre os outeiros do [[Aventino]] e o [[Palatino]], foi erguido en [[-495|495 a.C.]]. Este era un sitio apropiado para adorar a un veloz deus do comercio e as viaxes, dado que non só era un lugar para carreiras, snónsenón tamén un centro de comercio e negocios. A súa colocación entre o [[Aventino]], centro histórico da emerxencia da plebe, e o [[Palatino]], centro da aristocracia, enfatizaba o papel de Mercurio, como [[mediador]].

Debido a que Mercurio, non fora unha das deidades primarias sobreviventes do [[Reino de Roma]], non lle fora asignado un ''[[flamen]]'' ou sacerdote, pero tiña unha óptima festa o 15 de maio, as [[Mercurialia]]. Durante as Mercurialia, os mercadores salpicaabansalpicaban auga sobre as cabezas propias, auga que sacaban do pozo sagrado do deus, sito preto da [[Porta Capena]].

* '''Mercurius Artaios''', combinaciónncombinación de Mercurio co deus celta [[Artaios]], un deus barbado e cazador, que recibía culto en [[Beaucroissant]], FranzaFrancia.

* '''Mercurius Arvernus''', neste caso co deus celta [[Arvernus]]. Arvernus era adorado no país do [[río Rin]], posibelmente como divindade da tributribo dos [[Arverni]].

* '''Mercurius Cissonius''', combinación de Mercurio co deus celta [[Cissonius]], que aparece en inscricións espalladas nunha área que vai da actual [[Colonia - Köln|Colonia]], Alemaña, a [[Saintes]], FranzaFrancia.

* '''Mercurius Moccus''', do deus céltico [[Moccus]], asimilado a Mercurio, sinalado en inscrición de [[Langres]], Franza. O nome ''Moccus'', celta: "''porco''", suxire que a deidade estaría vencellada aá caza do xabarinxabarín ou porco montés.

* '''Mercurius Visucius''', combinación co deus celta [[Visucius]], indicado en epígrafe procedente de [[Stuttgart]], Alemaña. Visucius foi adorado primeriamenteprimeiramente nas zonas fronterizasfronteirizas entre a [[Galia]] e [[Xermania]]. Mais certscertos aspectos do deus non romano, suxiurensuxiren que tamén se podía asimilar a Marte, consonte unha inscrición a "Mars Visucius" achada na Galia.