Pétalo: Diferenzas entre revisións

As flores dalgunhas especies carecen ou reduciron moito os seus pétalos. Son chamadas ''apétalas''. Exemplos de flores con periantios moi reducidos poden ser vistos entre as [[gramínea]]s. Isto é característico de plantas polinizadas polo vento que non necesitan atraer a polinizadores (chamadas plantas anemófilas).

 

[[Ficheiro:Pétalo-sépalo.jpg|thumb|200px|right|Pétalos e sépalos nunha flor.]]

 

Algunhas células epidérmicas dos pétalos son [[osmóforo]]s, conteñen aceites esenciais que imparten a fragrancia característica ás flores. O mesófilo xeralmente non presenta [[parénquima]] clorofiliano, senón parénquima fundamental.

 

A cor dos pétalos resulta da presenza de [[pigmento]]s. En moitas flores as células presentan [[cromoplasto]]s con pigmentos carotenoides (vermellos, alaranxados, amarelos). Os pigmentos máis importantes son os [[flavonoide]]s, principalmente [[antocianina]]s, que se atopan disoltos no mollo celular; os pigmentos básicos son [[pelargonidina]] (vermello), [[cianidina]] (violeta), e [[delfinidina]] (azul), os [[flavonoles]] (amarelos ou cor marfil). A cor dos pigmentos antociánicos depende do [[pH]] do mollo celular: en ''[[Brunfelsia australis]]'' (azucena do monte) as flores son violáceas, ao envellecer vólvense brancas por un cambio no pH.

 

A cor branca de moitas flores, por exemplo ''[[Magnolia grandiflora]]'', débese ao fenómeno de [[reflexión]] total da luz. Os pétalos poden presentar espazos de aire en posición subepidérmica ou unha capa de células con abundantes grans de [[amidón]], e en ambos os casos a luz reflíctese. As cores escuras, débense a unha absorción total da luz operada por pigmentos complementarios. En ''[[Tulipa gesneriana]]'' (tulipán negro) hai antocianina azul nas células epidérmicas e caroteno amarelo nas subepidérmicas.

 

 

[[Categoría:Termos botánicos]]

[[eo:Korolo]]

[[es:Pétalo]]

[[fr:Pétale]]

[[gn:Yvotyrope]]