Revisión como estaba o 12 de febreiro de 2010 ás 04:17 editar Xqbot (conversa \| contribucións) Bots 77.136 edicións m bot Modificado: ko:등장인물; cambios estética ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 31 de marzo de 2010 ás 09:19 editar desfacer Estevoaei (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 181.033 edicións lig int; arranxiños Edición máis nova →
Liña 2: Non debe confundirse o termo persoeiro (individuo real de relevancia ou que queremos salientar) con personaxe (ser fiticio por moito que represente a unha persoa real da que soamente é unha representación inventiva). O personaxe é o elemento motor da acción narrativa. Confundido inxenuamente coa persoa, da que é soamente unha representación inventiva, ou reducido a unha serie de caracterizacións psicolóxicas ou de atributos, o personaxe non se pode illar nin do universo que o rodea nin dos outros personaxes cos que entra en relación. [[Ficheiro:Vilanova de Arousa.Galicia.25.jpg\|thumbnail\|250px\|[[Max Estrella]] e [[Don latino]], personaxes de [[Valle-Inclán]].]] == Caracterización ==▼ A caracterización do personaxe pode ser directa ou indirecta. É directa cando [[narrador]] nos di cales son as calidades do personaxe a través dun [[retrato]]. É indirecta cando o lector é quen debe deduci-lo carácter do personaxe, partindo das acción en que está implicado, do xuízo que dan del outros personaxes, ou do seu modo individual de ve-la vida ou as relacións humanas. Frecuentemente a caracterización se obtén por [[sinécdoque]], é dicir, mediante un detalle que lle concirne. Ese detalle, segundo [[Ducrot]] e [[Todorov]], recibe o nome de '''emblema''' e pode ser unha forma de vestir, de falar, un lugar, ligados ó personaxe tan estreitamente que a súa mera aparición supón a evocación, inda ''in absentia'', do personaxe.▼ ▲== Caracterización == A construción do personaxe preténdese como resultado da intersección de:▼ ▲A caracterización do personaxe pode ser directa ou indirecta. É directa cando [[narrador]] nos di cales son as calidades do personaxe a través dun [[retrato]]. É indirecta cando o lector é quen debe deduci-lo carácter do personaxe, partindo das acción en que está implicado, do xuízo que dan del outros personaxes, ou do seu modo individual de ve-la vida ou as relacións humanas. Frecuentemente a caracterización se obtén por [[sinécdoque]], é dicir, mediante un detalle que lle concirne. Ese detalle, segundo [[Ducrot]] e [[Todorov]], recibe o nome de '''emblema''' e pode ser unha forma de vestir, de falar, un lugar, ligados ó personaxe tan estreitamente que a súa mera aparición supón a evocación, inda ''in absentia'', do personaxe. Frecuentemente a caracterización se obtén por [[sinécdoque]], é dicir, mediante un detalle que lle concirne. Ese detalle, segundo [[Ducrot]] e [[Todorov]], recibe o nome de '''emblema''' e pode ser unha forma de vestir, de falar, un lugar, ligados ó personaxe tan estreitamente que a súa mera aparición supón a evocación, inda ''in absentia'', do personaxe. * Signos que integran a identidade do personaxe.▼ * Signos que reflicten a súa conduta▼ ▲A construción do personaxe preténdese como resultado da intersección de: * Signos que expresan os seus vínculos cos demais personaxes.▼ ▲* Signos que integran a identidade do personaxe. ▲* Signos que reflicten a súa conduta ▲* Signos que expresan os seus vínculos cos demais personaxes. == Tipoloxía == [[Ficheiro:Gustave Doré - Miguel de Cervantes - Don Quixote - Part 1 - Chapter 1 - Plate 1 "A world of disorderly notions, picked out of his books, crowded into his imagination".jpg\|thumbnail\|250px\|Don Quixote, personaxe de [[Cervantes]].]] A máis antiga tipoloxía substancial parece remontarse ás [[máscara]]s, por exemplo na [[Commedia dell’arte]] (ou enn' ''[[Os vellos non deben de namorarse]]''), onde os papeis son fixos, como o son tamén os nomes (Arlequín, Pantalón, Polichinela,...). Pódense ofrecer distintas tipoloxías dos personaxes, tanto en sentido formal como substancial. Por exemplo, diferéncianse personaxes estáticos, que non varían no transcurso do relato e personaxes dinámicos, suxeitos a cambio e evolución; ou tamén entre principais e secundarios. Foster divide ós personaxes en planos (ou deseñados) e esféricos (tamén modelados ou redondos). Liña 26 ⟶ 28: O seu esquema está aberto a moi variados recubrimentos semánticos. O axudante socorre ó suxeito nas probas que debe superar para consegui-lo obxecto anelado e nas que é obstaculizado polo opoñente; o destinador considera o obxecto como termo do desexo e de comunicación, mentres que o destinatario é o que se beneficia daquel == Funcións == No ámbito do relato, o personaxe pode desenvolver varias funcións, pode ser un elemento decorativo, un axente da acción, ou un portavoz do autor. Liña 40 ⟶ 41: Para [[Georg Lukács]] o significado dunha novela consiste no camiño do heroe problemático cara si mesmo, é dicir, na progresión dun personaxe desde unha situación familiar en loita coa realidade allea, falta de significado, ata chegar á autoconsciencia. == O personaxe no [[teatro]] == A [[acción dramática]], ademais dun texto que facilita os diferentes compoñentes que participan na [[representación teatral]] e as súas liñas de desenvolvemento, implica unha realización material e visible, unha [[Escenografía\|composición escénica]]. Un dos factores esenciais desa composición dramatúrxica é o personaxe, xa que é o elemento principal que desenvolve a ligazón entre o autor, a representación e os espectadores. Este feito provoca que se poidan apreciar varias facetas dentro da configuración do personaxe pois para a súa caracterización e composición dramatúrxica está a mercede dos outros participantes do acto comunicativo: * O seu carácter depende da creación, do autor. * O seu rol depende en grande medida da posta en escena que o director maxine e o actor realice. * Pero o personaxe é fundamentalmente a recreación que del fan os espectadores. Non é só o personaxe ideal que autor, director ou actor teñen en mente, é tamén o personaxe virtual que o público compón no momento da representación. O concepto de personaxe na [[Representación teatral\|representación dramática]] permite consolidar a idea de que o [[teatro]] é un [[Comunicación (linguaxe)\|acto comunicativo]] complexo pois no personaxe se produce, no instante concreto da representación, a amálgama da imaxe que del teñen o autor, o director e o espectador. === Personaxe e autor === Desde o punto de vista da autoría o personaxe é un compoñente estrutural que permite organizar o desenvolvemento [[Argumento\|argumental]]. O personaxe desencadea a acción mediatizado ou determinado polo carácter que o autor lle confire, polo seu [[vestiario]], polo decorado, pola súa andadura escénica... Calquera personaxe posúe trazos distintivos que o autor considera e desenvolve no proceso creativo. Se nunha obra o personaxe ve negada a súa posibilidade de ser pola realidade que o rodea, a acción teatral será existencial e subxectiva. Se o conflito se manifesta no interior do personaxe, a acción será caracterolóxica. Cando o personaxe é axente da acción e permítelle o autor evolucionar a mesma, encadear a intriga, a acción será escenicamente obxectiva. === Personaxe e actor === Na representación é onde o personaxe atinxe o seu rol e desenvolve a caracterización que o autor pretendeu conferirlle. O actor atende as precisións apuntadas polo autor e provoca, ante os espectadores unha ilusión pois achega un ser, con conciencia e palabra, que semella existir por si mesmo. === Personaxe e espectador === Os personaxes, no espectáculo teatral, son os axentes que encadean as diferentes secuencias que o espectador, por asumir asemade a perspectiva e valores dos personaxes, debe tamén asumir. Liña 63 ⟶ 64: Dende o punto de vista do espectador, a relación máis intensa cos personaxes se realiza trala finalización da representación teatral, cando bébedo de sensacións, sente aínda o personaxe coma se fose realmente un ser vivo. == Véxase tamén == === Bibliografía === * García Barrientos: Tiempos y drama. CSIC. Madrid 1991. * Kunt Spang: Géneros literarios. Ed. Síntesis. Madrid 1983. * Pavis, Patrice: Diccionario del teatro. Dramaturgia, estética, semiología. Ed. Paidós. Barcelona. 1980 === Outros artigos ===▼ ▲=== Outros artigos === * [[Teatro]].▼ * [[~~Novela~~Teatro]]. ▲* [[~~Teatro~~Novela]]. {{Literatura en progreso}}

Personaxe: Diferenzas entre revisións