Foedus: Diferenzas entre revisións

Estas circunstancias explican o porque o representante romano non se amosase excesivamente esixente á hora de repartir as terras dos seus asentamentos e non obrigandoos á contrapartida habitual nos ''foedus'', que era a axuda militar ao Imperio en caso de guerra. A única esixencia foi que deixasen libre a provincia [[Tarraconense]], que se debe entender como un intento de afastar os xérmanicos do [[Mediterráneo]], derradeiro reduto a unidade romana. A cambio disto e, como base do seu asentamento, concedíaselle aos bárbaros o territorio das restante provincias da [[Hispania]].

 

Por mutuo acordo procederon estes ao reparto, mediante sorteo, de tres lotes equivalentes entre tres grupos de poboación numericamente equilibrados. Aos [[alano]]s correspondeu a [[Cartaxinense]] e a [[Lusitania (provincia)|Lusitaniaa]], a rexión mais ampla, pero tamén a mais pobre. Os vándalos silingos asentáronse na [[Bética]], territorio mais reducido pero máis rico. Por fin, ao conxunto formado por vandalos asdingos e suevos foilles adxudicada a provincia da [[Gallaecia]].