Orbital atómico: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m moveu "Orbitais atómicos" a "Orbital atómico": os títulos van en singular |
mSen resumo de edición |
||
Liña 1:
{{ligazóns internas}}
No modelo atómico xurdido trala aplicación da [[Mecánica Cuántica]] ao átomo de [[Bohr]], e en xeral en química, denomínase '''orbital atómico''' a cada un dos estados estacionarios da función de onda dun electrón nun átomo (funcións propias do Hamiltoniano (H) na ecuación de [[Schrödinger]] HΨ = EΨ ; Ψ a función de onda). Non representan a posición concreta dun electrón no espazo, que non pode coñecérense dada a súa natureza mecanocuántica, senón que presentan unha rexión do espazo en torno ao núcleo atómico na que a probabilidade de atopar ao electrón é elevada (polo que en ocasións ao orbital se chámalle Rexión espazo enerxética de manifestación probabilística electrónica ou REEMPE).▼
▲[[Image:Electron orbitals.svg|250px|right]]
▲No modelo atómico xurdido trala aplicación da [[Mecánica Cuántica]] ao átomo de [[Bohr]], e en xeral en química, denomínase orbital a cada un dos estados estacionarios da función de onda dun electrón nun átomo (funcións propias do Hamiltoniano (H) na ecuación de [[Schrödinger]] HΨ = EΨ ; Ψ a función de onda). Non representan a posición concreta dun electrón no espazo, que non pode coñecérense dada a súa natureza mecanocuántica, senón que presentan unha rexión do espazo en torno ao núcleo atómico na que a probabilidade de atopar ao electrón é elevada (polo que en ocasións ao orbital se chámalle Rexión espazo enerxética de manifestación probabilística electrónica ou REEMPE).
O nome dos orbitais é debido ás súas liñas espectroscópicas (en inglés s sharp, p principal, d diffuse e f fundamental, o resto das nomes seguen a orde alfabético g, h, i...).
Liña 40 ⟶ 38:
'''Outros átomos'''
En sentido estrito, os
Sen embargo, saíndose do seu sentido estrito, demostraron ser de enorme utilidade para os químicos, de forma que se utilizan non só para sistemas polielectrónicos, senón tamén para sistemas polinucleares (como as moléculas). Tamén máis alá do seu sentido estrito, os químicos refírense a eles como entes físicos máis que como construcións matemáticas, con expresións como "nun orbital caben dous electróns".
==Formas dos orbitais==
Por simplicidade, recóllense as formas da ''parte angular'' dos
===Orbitais===
O orbitais teñen simetría [[esfera|esférica]] arredor do [[núcleo atómico]]. Na figura seguinte móstranse dous formas alternativas de representar a nube electrónica dun orbital s: na primeira, a probabilidade de atopar ao electrón (representada pola densidade de puntos) diminúe a medida que afastámonos do centro; na segunda, represéntase o volume esférico no que o electrón pasa a maior parte do tempo. Principalmente pola simplicidade da representación é esta segunda forma a que usualmente se emprega. Para valores do número cuántico principal maiores que un, a función densidade electrónica presenta n-1 nodos nos que a probabilidade tende a cero, nestes casos, a probabilidade de atopar ao electrón concéntrase a certa distancia da poboación.
[[
=== Orbital p ===
A forma xeométrica dos orbitais p é a de dúas esferas achatadas para o punto de contacto (o núcleo atómico) e orientadas segundo os eixes de coordenadas. En función dos valores que pode tomar o terceiro número cuántico ml (-1, 0 e 1) obtéñense os tres
O orbital "p" representa tamén a enerxía que posúe un electrón e increméntase a medida que afástase entre a distancia do
[[Ficheiro:Es-Orbitales p.png|center]]
Liña 64 ⟶ 62:
===Orbital f===
Os orbitais f teñen formas aínda máis exóticas, que se poden derivar de engadir un plano nodal ás formas dos
[[Ficheiro:Orbitales_f.jpg]]
[[Categoría:
[[ar:مدار ذري]]
| |||