Yves Leterme: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Servando2 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 12:
'''Yves Leterme Camille Désiré''' (*[[Wervik]] [[Flandres]], [[Bélxica]], [[6 de outubro]] de [[1960]]) fillo de pai [[Valonia|valón]] e nai [[Flandres|flamenga]]) é un político [[Bélxica|belga]], membro do [[partido Democristián Flamengo]] e actual [[Primeiro Ministro de Bélxica]]. Desempeñou os cargos de Viceprimeiro Ministro e Ministro de Orzamento, Reformas Institucionais e Transporte no goberno federal de [[Bélxica]]. El é tamén un ex Ministro-Presidente de [[Flandres]] e Ministro flamengo de Agricultura e [[Pesca]].
 
Yves Leterme foi unha das opcións para converterse no Primeiro Ministro de Bélxica logo da Elección Xeral de 2007. El presentou a súa demisióndimisión como Ministro-Presidente de FlandesFlandres o [[26 de xuño]] de [[2007]]. O [[16 de xullo]] do [[2007]], Leterme foi nomeado para iniciar conversacións formais na formación dun novo goberno de coalición. Tras nove meses de estancamento político, o [[20 de marzo]] de [[2008]] Leterme foi designado como Primeiro Ministro de Bélxica. O [[14 de xullo]] de [[2008]], cando aínda non se cumpriran catro meses do seu goberno, presentoulle a dimisión ao rei [[Alberte II de Bélxica]]<ref>[http://www.europe1.fr/Info/Actualite-Internationale/Europe/Belgique-Yves-Leterme-propose-sa-demission/(gid)/150559 Belgique: Yves Leterme propose sa démission], [[Europe1]], 14/7/08</ref>.
 
==Biografía==
Yves Leterme é completamente bilingüe grazas ao seu pai [[francés|francófono]] e a súa nai [[neerlandés|neerlandófona]], comezou a súa carreira en 1987 como auditor da [[Corte de Contas de Bélxica]].
 
Como democristián, comezou a súa carreira política na súa provincia natal de [[Flandres Occidental]], antes de ser elixido no [[Parlamento]] federal en [[1999]], cando conseguiu un escano na oposición. Nas eleccións do ano [[2003]] Yves Leterme tomou a dirección. No ano [[2004]], trala vitoria nas eleccións rexionais, fíxose co título de [[ministro-presidente]] e ministro de Agricultura e Pesca da [[Flandres|Rexión flamenga]], nunha coalición cos socialistas, liberais e a alizanzaalianza [[Nieuw-Vlaamse]] (o partido independentista).
 
En xuño do 2007, conseguiu gañar as eleccións lexislativas federais. Como personaxe emblemático en Flandres, suscitou durante a campaña a polémica por varias intervencións sobre discriminación e racismo que foron moi criticadas na Bélxica francófona.
Liña 24:
Con Yves Leterme á cabeza o seu partido, o CD&V, aliado do partido independentista flamengo N-VA, gañou con facilidade as eleccións, obtendo 30 cadeiras das 150 na cámara e 9 (+5 de comunidade) das 71 do Senado. Yves Leterme, candidato ao Senado, obtivo 796.521 [[Escrutinio proporcional plurinominal|votos de preferencia]]<ref>[http://elections2007.belgium.be/fr/sen/preferred/preferred_e4111_p672.html Site officiel des élections législatives de 2007]</ref>.
 
O [[15 de xullo]] de 2007, o Rei [[Alberte II]] encargou a Yves Leterme formar un goberno, pero por conflitos de intereses no país non o conseguiu polo que o [[23 de agosto]] de 2007, pediulle ao Rei ser declarado incompetente para formar o novo goberno belga, aceptando ésteeste a demisióndimisión.
 
O [[29 de setembro]] de 2007, trala misión de [[Herman Van Rompuy]] como explorador e a entrega do seu informe o Rei, Yves Leterme repetiu a misión de formador, secundado primeiramente por Herman Van Rompuy quen se encargara de explorar as pistas de solución institucional, primeiro obstáculo á primeira demisióndimisión do formador.
 
O [[1 de decembro]] de 2007, Yves Leterme presentoulle novamente a súa dimisión ao Rei da súa función de formador en resposta ao bloqueo das negociacións. O [[21 de decembro]], foi nomeado Viceprimeiro ministro e ministro de Orzamento, de Mobilidade e de Reformas institucionais (comparte este último expediente co francófono [[Didier Reynders]]) no seo do goberno [[Guy Verhofstadt]], formado de xeito pasaxeiro ata que un acordo de goberno entre os diferentes partidos belgas, particularmente entre os francófonos e neerlandófonos.