Conferencia de Ialta: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Nonso91 (conversa | contribucións)
m Suprimo espazos innecesarios.
Nonso91 (conversa | contribucións)
Liña 5:
O 4 de febreiro de [[1945]] Roosevelt, Churchill e Stalin reuníronse en [[Ialta]], na [[Península de Crimea]]. Foi a segunda das longas conferencias en tempo de guerra, precedida por [[Conferencia de Teherán|Teherán]] en [[1943]], e sucedida pola ''[[Conferencia de Postman]]'' (trala morte de Roosevelt) en 1945.
 
O líder soviético refusou viaxar máis lonxe do encrave no Mar Negro de Ialta, na costa de Crimea para a seguinte reunión e, unha vez máis, Churchill e Roosevelt fixeron grandes viaxes para atender á reunión. Cada un dos tres líderes levou a súa propia axenda á conferencia de Ialta. Roosevelt tentaba acadar o apoio soviético na [[Guerra do Pacífico]] arredor da invasión do Imperio do Xapón; Churchill presionaba por unhas eleccións libres e institucións democráticas en Europa do Leste (e máis concretamente en Polonia), mentres que Stalin tentaba establecer unha esfera de influenzainfluencia soviética en Europa Oriental a través dos Soviets, o que era esencial para a seguridade da URSS. Ademais, os tres tentaban establecer unha axenda sobre como sería gobernada Alemaña trala guerra. En 1943 unha tese de [[William Bullitt]] profetizou o “fluxo da ameba vermella cara a dentro de Europa”, e bastante ironicamente, Stalin tiña a vantaxe militar. A [[Unión Soviética]] tiña fisicamente baixo o seu control a maior parte de Europa do Leste. Mentres que os [[Aliados da Segunda Guerra Mundial|aliados]] tiñan as mánsmans toalmente ocupadosocupadas coa invasión de Francia, o [[Exército Vermello]] traspasara as fronteiras orientais do [[Terceiro Reich]] pagando un alto costocusto. No momento da Conferencia de Ialta, o Xeneral ruso Zhukov estaba tan só a corenta millas de Berlín. Ademais, Roosevelt agardaba contar co compromiso de Stalin de que a URSS participaría nas [[Nacións Unidas]]. Con respecto ó primeiro tema na axenda soviética — Europa do Leste — o asunto concernente a [[Polonia]] xurdiu inmediatamente. Stalin foi rápido en exponerexpor a súa idea coas seguintes verbaspalabras:
 
{{Cita|Para o pobo ruso, a cuestión de Polonia non é tan só unha cuestión de honor senón tamén unha cuestión de seguridade. A través da historia, Polonia ten sido o corredor a través do cal o inimigo ten entrado en Rusia. Polonia é asunto de vida ou morte para Rusia.}}
 
Consecuentemente, Stalin deixou claro que algunhas das súas demandas acerca de Polonia non eran negociabeisnegociábeis: os rusos tomarían parte do territorio oriental de Polonia e esta sería compensada coa extensión das súas fronteiras polo oeste, forzando ó exilio a millóns de alemanesalemáns. Stalin prometeu eleccións libres en Polonia, a pesar do goberno comunista satélite instalado recentemente. NembargantesNo entanto, prontoaxiña se fíxosefixo patente que Stalin non tiña intencións de manter a súa promesa de eleccións libres. As eleccións, celebradas en Xaneiroxaneiro de 1947 e que tiveron como resultado a transformación oficial de Polonia en un [[estado socialista]] en [[1949]], foron amplamente consideradas como manipuladas a favor dos [[comunismo|partidos comunistas]].
 
Roosevelt estaba decidido a acadar o paoioapoio da URSS na [[Guerra do Pacífico]]. Unha condición previa para que a URSS lle declarase a guerra ó Xapón foi o acordo entre a URSS e os EEUU que recoñecía a independencia de [[Mongolia]] respecto de [[China]]. Este acordo levouse a cabo sen negociacións diplomáticas con China. Pouco despois doda fin da Conferencia de Ialta, a URSS [[Operación Tormenta de Agosto|declarou formalmente a guerra]] contra Xapón e tropas soviéticas ocuparon partes do norte do arquipélago nipón. Máis adiante, isto causou unha disputa territorial entre Xapón e Rusia, dende que Rusia non asinou o Tratado de Paz de San Francisco con Xapón e non se ten asinadoasinou ningún tratado de paz entre eles dende entón.[[Ficheiro:Livadiya Conference.JPG|thumb|300px|Unha habitación do palacio onde se reuniron os tres líderes.]]
[[Ficheiro:Livadiya Conference.JPG|thumb|300px|Unha habitación do palacio onde reuníronse os tres líderes.]]
 
Roosevelt aceptou o prezo de Stalin, coa esperanza de que a URSS sería tratada con máis facilidade a través das [[Nacións Unidas]] cando participase nelas. Algúns estadounidenses consideraron máis tarde que o de Ialta foi unha ''"vendida"'', porque deulleslles deu coraxe ós soviéticos para expandirexpandiren a súa influencia no Xapón e Asia e tamén porque Stalin violou finalmente os termos ó formar o [[Pacto de Varsovia|bloque soviético]]. Ademais, os soviéticos acordaron unirse ás NNUU cunha fórmula que lles daba dereito a veto ós membros permanentes do [[Consello de Seguridade]], asegurándose que así cada país podería bloquear as iniciativas que non lle interesaban. Algúns críticos suxeriron que a falta de saúde de Roosevelt (Ialta foi a súa derradeira grandegran conferencia denantes de morrer por unha [[hemorraxia cerebral]]) foi a culpa da súa aparente falta de xuízo. Naquel intre, a URSS tiña tropas en grandegran parte de Europa do Leste cunha dotación militar tres veces maior que as forzas de [[Eisenhower]].
 
Os tres líderes ratificaron os acordos previos para a división de Alemaña: haberíanhabería tres zonas de ocupación, cada unha das cales para cada un dos estados dominantes (Francia tería máis adiante unha porción cando os Estados Unidos e o Reino Unido dividiron as súas respectivas zonas e déronllelle deron parte a Francia). O mesmo Berlín, malia estar en zona soviética, tamén sería dividido en tres sectores, e converteríase no maior símbolo da [[Guerra Fría]] pola división da cidade co [[Muro de Berlín]], construído polo goberno comunista alemán.
 
Os líderes decidiran ademáis que tódolos gobernos orixinais serían restaurados ós países invadidos e que tódolos civís serían repatriados. Estableceríanse democracias e tódolos territorios celebrarían eleccións libres, e oa orde sería restauradorestaurada en Europa, tal e como di a seguinte declaración.
 
{{Cita|O establecemento doda orde en Europa e a reconstrución da vida nacional económica cómpre que sexasexan acadadoacadados por procesos que permitirán ós pobos liberados destruirdestruíren os derradeiros vestixios de [[nacionalsocialismo|nazismo]] e [[fascismo]] e crearcrearen institucións democráticas de acordo coa súa elección.}}
 
{{Cita|O establecemento do orde en Europa e a reconstrución da vida nacional económica cómpre que sexa acadado por procesos que permitirán ós pobos liberados destruir os derradeiros vestixios de [[nacionalsocialismo|nazismo]] e [[fascismo]] e crear institucións democráticas de acordo coa súa elección.}}
==O encontro==
[[Ficheiro:Livadia Palace Crimea.jpg|thumb|300px|O encontro dos tres líderes tivo lugar no Gran Palacio Livadia.]]A Conferencia tivo lugar en [[Yalta]], un pobo de descanso na península de [[Crimea]], na [[RSS de Ucraína]]. A delegación americana foi hospedada no antigo palacio dos [[tsar]]es, mentres que Roosevelt estivo no [[Palacio Livadia]] onde tiveron lugar os encontros. A delegación británica foi instalada no castelo do [[Príncipe Vorontsov]] de [[Alupka]]. Os membros importantes das delegacións foron [[Edward Stettinius]], [[Averell Harriman]], [[Anthony Eden]], [[Alexander Cadogan]], e [[Vyacheslav Molotov]]. Segundo [[Anthony Beevor]], tódalas habitacións foron telefonicamente intervidas polo [[NKVD]]. Stalin chegou por tren o [[4 de febreiro]]. A reunión comezou cunha cea oficial aquela tarde.