Nicolao I de Rusia: Diferenzas entre revisións

Durante o seu goberno tentou eliminar os movementos nacionalistas, perpetuar os privilexios do estamento aristocrático e impedir o avance do [[liberalismo]]. Tamén reprimiu a insurrección decembrista en [[1825]] e apoiou a [[Austria]] a controlar a revolta húngara de [[1848]], o que lle valeu o alcume do xendarme de Europa. Logo da insurección da Polonia coñecida como o [[Alzamento de Novembro]] en [[1830]] e tras unha reiterada negativa súa a aceptar os límites constitucionais fixados polo [[Sejm]] polaco, este depúxoo como rei da Polonia o [[25 de xaneiro]] de [[1831]]; Nicolao respondeu esmagando os insurrectos e anexionando [[Polonia]] como provincia rusa. Tivo unha política expansionista que comezou dende a guerra de Crimea. Faleceu en [[San Petersburgo]] en [[1855]], antes de que británicos e franceses, aliados do [[Imperio Otomán]] na guerra, triunfasen no asedio de Sebastopol, abrindo o camiño ás reformas efectuadas polo seu fillo [[Alexandre II de Rusia|Alexandre II]].

{{Sucesión | título = [[Tsar|Tsar de Rusia]] | período = [[1825]] - [[1855]] <br/> [[Ficheiro:Blason Russie XVIIIe siècle.svg|80px]]| predecesor = [[Alexandre I de Rusia|Alexandre I]] | sucesor = [[Alexandre II de Rusia|Alexandre II]]}}

{{Sucesión | título = [[Gran Ducado de Finlandia]] | período = [[1825]] - [[1855]] | predecesor = [[Alexandre I de Rusia|Alexandre I]] | sucesor = [[Alexandre II de Rusia|Alexandre II]]}}

{{Tsares de Rusia}}