Nicolao I de Rusia: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
SieBot (conversa | contribucións)
m bot Engadido: vi:Nikolai I của Nga
Sen resumo de edición
Liña 1:
{{Infpolitico|
[[Ficheiro:Zar Nikolaus 1.jpg|225px|right]]
|nome = Nicolao I de Rusia
'''Nicolao I Pavlovich''' (en ruso Николай I Павлович, Tsarkoie Tseló, [[6 de xullo]] de [[1796]] – [[San Petersburgo]], [[2 de marzo]] de [[1855]]) foi tsar de [[Rusia]] e rei de [[Polonia]] trala morte do seu irmán máis vello, [[Alexandre I de Rusia|Alexandre I]] en [[1825]].
|imaxe = [[Ficheiro:Zar Nikolaus 1.jpg|225px|right180px]]
|cargoexecutivo1= [[Tsar|Emperador de Rusia]]
|periodo1= [[1 de decembro]] de [[1825]] - [[2 de marzo]] de [[1855]]
|antecesor1= [[Alexandre I de Rusia]]
|sucesor1= [[Alexandre II de Rusia]]
|cargoexecutivo2=
|periodo2=
|antecesor2=
|sucesor2=
|datadenacemento = [[6 de xullo]] de [[1796]]
|cidadedenacemento = [[Gátchina]]
|paisdenacemento = [[Imperio Ruso]]
|datafalecemento = [[2 de marzo]] de [[1855]]
|cidadefalecemento = [[San Petersburgo]]
|paisfalecemento = [[Imperio Ruso]]
|partido =
|cargos =
|cónxuxe=
|profesión= }}'''Nicolao I Pavlovich''' (en ruso: Николай I Павлович), Tsarkoie TselóGátchina, [[6 de xullo]] de [[1796]] – [[San Petersburgo]], [[2 de marzo]] de [[1855]]) foi tsar de [[Rusia]] e rei de [[Polonia]] trala morte do seu irmán máis vello, [[Alexandre I de Rusia|Alexandre I]] en [[1825]].
 
Durante o seu goberno tentou eliminar os movementos nacionalistas, perpetuar os privilexios do estamento aristocrático e impedir o avance do [[liberalismo]]. Tamén reprimiu a insurrección decembrista en [[1825]] e apoiou a [[Austria]] a controlar a revolta húngara de [[1848]], o que lle valeu o alcume do xendarme de Europa. Logo da insurección da Polonia coñecida como o [[Alzamento de Novembro]] en [[1830]] e tras unha reiterada negativa súa a aceptar os límites constitucionais fixados polo [[Sejm]] polaco, este depúxoo como rei da Polonia o [[25 de xaneiro]] de [[1831]]; Nicolao respondeu esmagando os insurrectos e anexionando [[Polonia]] como provincia rusa. Tivo unha política expansionista que comezou dende a guerra de Crimea. Faleceu en [[San Petersburgo]] en [[1855]], antes de que británicos e franceses, aliados do [[Imperio Otomán]] na guerra, triunfasen no asedio de Sebastopol, abrindo o camiño ás reformas efectuadas polo seu fillo [[Alexandre II de Rusia|Alexandre II]].