En 1946, na súa obra ''Surnaturel, Ètudes historiques'', de Lubac apela a [[TomásTomé de Aquino]] purificándoo das deformacións da [[escolástica]] enfrontada ao [[protestantismo]] e o [[xansenismo]]. Pretende establecer unha continuidade entre o natural e o sobrenatural. O home foi dotado polo creador dunha inclinación cara a transcendencia infinita, cara a eternidade e a plena felicidade. Só a acción de Deus pode colmar ese degaro. Non cabe unha división tallante entre a orde natural e a orde sobrenatural. A encíclica de [[Pío XII]] ''Humani generis'' foi o resorte dunha teoloxía cristiá integrista, que atacou estas formulacións ata acadar a súa censura e a sanción do que se chamou ''nouvelle théologie''. O autor sufrirá a condena ata a súa rehabilitación e recoñecemento por Xoán XXIII.
