Rubidio: Diferenzas entre revisións

| colspan="2" align="center" | '''Rubidio''' - [[Estroncio]]

|-----

|-----

<div align="right"><small>[[Táboa periódica dos elementos|Táboa completa]]</small></div>

|}

| [[Elementos do grupo 1|1]], [[Elementos do período 5|5]] , [[Elementos do bloque s|s]]

|-----

| 1532 [[quilogramo por metro cúbico|kg/m³]], 0,3

|-----

|-----

! colspan="2" bgcolor="#FF6666" | Propiedades atómicas

|-----

| 85,4678 [[Unidade de masa atómica|uma]]

|-----

| [[Radio covalente]] || 211 pm

|-----

| 2,44

|-----

| <nowiki>[</nowiki>[[Cripton|Kr]]<nowiki>]</nowiki>5[[orbital|s]]¹

|-----

| 1 ([[Base (química)|base]] forte)

|-----

| Cúbica centrada no corpo

|-----

! colspan="2" bgcolor="#FF6666" | Propiedades físicas

|-----

|-----

| 312,46 [[Kelvin|K]]

|-----

| 961 K

|-----

| 72,216 [[quiloxulio por mol|kJ/mol]]

|-----

| 2,192 kJ/mol

|-----

| 1,56 × 10^-4 [[Pascal (unidade)|Pa]] a 312,6 K

|-----

| 1300 [[metro por segundo|m/s]] a 293,15 K

|-----

! colspan="2" bgcolor="#FF6666" | Información diversa

|-----

| 0,82 ([[Escala de Pauling|Pauling]])

|-----

| 363 [[Xulio por quilogramo kelvin|J/(kg*K)]]

|-----

| 7,79 10⁶ m^-1[[ohmio|?]]^-1

|-----

| 58,2 [[vatios por metro-kelvin|W/(m*K)]]

|-----

| 403,0 kJ/mol

|-----

| 2633 kJ/mol

|-----

| 3860 kJ/mol

|-----

| 5080 kJ/mol

|-----

| 6850 kJ/mol

|-----

| 8140 kJ/mol

|-----

| 9570 kJ/mol

|-----

| 13120 kJ/mol

|-----

| 14500 kJ/mol

|-----

| 26740 kJ/mol

|-----

|-----

| ⁸⁵Rb || '''72,168'''%

|-----

| ⁸⁷Rb || 27,835% || 4,7 × 10¹⁰ [[ano|a]]

O '''rubidio''' é un [[elemento químico]] da [[táboa periódica]] cuxo símbolo é o '''Rb''' e o seu [[número atómico]] é 37.

 

 

Do mesmo xeito cós demais metais alcalinos presenta un único estado de oxidación (+1) e reacciona con [[dióxido de carbono]], [[hidróxeno]], [[nitróxeno]], [[xofre]] e [[halóxeno]]s. Co [[Osíxeno (elemento)|osíxeno]] forma polo menos catro óxidos: Rb2Ou, Rb2Ou2, Rb2Ou3, RbO2.

 

O rubidio pódese [[ionización|ionizar]] con facilidade polo que se estudou o seu uso en [[motor iónico|motores iónicos]] para naves espaciais, aínda que [[xenon]] e [[cesio]] demostraron unha maior eficacia para este propósito. Utilízase principalmente na fabricación de cristais especiais para sistemas de telecomunicacións de [[fibra óptica]] e equipos de [[visión nocturna]]. Outros usos son:

* Recubrimentos fotoemisores de [[telurio]]-rubidio en [[célula fotoeléctrica|células fotoeléctricas]] e detectores electrónicos.

En moitas aplicacións pode substituírse polo [[cesio]] (ou o composto de cesio correspondente) pola súa semellanza química.

 

O rubidio (do latín ''rubidus'', louro) foi descuberto en [[1861]] por [[Robert Bunsen]] e [[Gustav Kirchhoff]] na [[lepidolita]] utilizando un [[espectroscopio]] -inventado un ano antes- ao detectar as dúas raias vermellas características do espectro de emisión deste elemento e que son a razón do seu nome. Son poucas as aplicacións industriais deste elemento que en [[1920]] empezou a usarse en células fotoeléctricas téndose empregado sobre todo en actividades de [[investigación e desenvolvemento]], especialmente en aplicacións químicas e electrónicas.

 

Malia non ser un elemento moi abundante na codia terrestre xa que se atopa entre os 56 elementos que engloban conxuntamente un 0,05% do peso da mesma, non pode considerarse escaso. Representando da orde de 78 [[partes por millón|ppm]] en peso, é o 23.º elemento máis abundante e o 16.º dos [[metal|metais]] superando a outros metais comúns como o [[cobre]], o [[chumbo]] e o [[cinc]] dos que se extraen miles de toneladas anuais fronte ás tres do rubidio. É ademais 30 veces máis abundante có [[cesio]] e 4 có [[litio]] metais de cuxa obtención se extrae como subproduto. A razón de tal disparidade estriba en que non se coñecen minerais nos que o rubidio sexa o elemento predominante e que o seu radio iónico é moi similar ao do [[potasio]] (2000 veces máis abundante) substituíndoo -en ínfimas cantidades- nas súas especies minerais onde aparece como impureza.

 

O metal obtense, entre outros métodos, reducindo o cloruro de rubidio con [[calcio]] en baleiro, ou quentando o seu [[hidróxido]] con [[magnesio]] en corrente de [[hidróxeno]]. Pequenas cantidades poden obterse quentando os seus compostos con [[cloro]] mesturados con [[óxido]] de [[bario]] en baleiro. A pureza do metal comercializado varía entre 99 e 99,8%.

 

Coñécense 24 isótopos de rubidio, existindo na natureza tan só dúas, o Rb-85 e o radioactivo Rb-87. As mesturas normais de rubidio son lixeiramente radioactivas.

 

O isótopo Rb-82 utilízase na obtención de imaxes do [[corazón]] mediante [[tomografía por emisión de positróns]]. Debido á súa curta [[vida media]] (1,273 minutos) sintetízase, antes da súa administración, a partir de estroncio-82 xa que en tan só un día se desintegra practicamente por completo.

 

O rubidio reacciona violentamente coa auga podendo provocar a inflamación do hidróxeno desprendido na reacción:

 

Para asegurar a pureza do metal e a seguridade na súa manipulación almacénase baixo [[aceite]] mineral seco, en baleiro ou en [[atmosfera]] inerte.

 

* [http://enciclopedia.us.é/index.php/Rubidio Enciclopedia Libre]

* [http://periodic.lanl.gov/elements/37.html Os Alamos National Laboratory]

* [http://www.ne.doe.gov/ Office of Nuclear Energy, Science and Technology]

 

 

 

[[Táboa periódica dos elementos]]

 

[[vi:Rubidi]]

[[wa:Rubidiom]]

[[yo:Rubidium]]

[[zh:铷]]