Monte Titano: Diferenzas entre revisións

O '''monte Titano''' é unha [[montaña]] dos [[Apeninos|Apeninos toscano-romañolos]] que se eleva a 739 m sobre o nivel do mar. É a maior altura da [[San Mariño|República de San Mariño]] e sobre a súa parte noroeste está asentada a [[Cidade de San Mariño|capital do país]]. A causa da súa grande extensión o seu nome con frecuencia é utilizado para referirse á república mesma.

O monte Titano preséntase como un áspero cantil calcáreo, situado relativamente próximo ao mar a respeitorespecto da cateacadea dos [[Apeninos]]. Emerxe con 200 metros de altitude, sobre un basamentobaseamento [[arxila|arxiloso]], sito a 500 m sobre o nivel do mar. A voo de paxaro dista tan só 13 km do [[Mar Adriático]].

Na [[Era Terciaria]], onde agora se sitúa a República sanmarinensesanmariñense, estaba ocupado polo mar. Violentos terremotos provocaban fortes convulsións da superficie terrestre e, a causa dun destes fenómenaisfenomenais sucesos, unha masa rochosa, distante uns 80 km do actual monte, foi erguida e lentamente esbarouesvarou cara o [[Mar Adriático]].

No monte nacen algúnhasalgunhas correntes de auga, como o [[Río San Mariño|San Mariño]], que desemboca no [[río Marecchia]] en [[Torello]]; o [[Torrente Cando|Cando]], afluente do [[Torrente Marano|Marano]] e máis o [[Riccione]] e o [[Río Ausa (Romaña)|Ausa]] que desaugan en [[Rimini]] no Adriático.

Os fósiles de [[vertebrado]]s atopados nas pendentes do Monte Titano son os máis de [[peixe]]s, dado que a zona, como se dixo, estivo nun tempo cobertacuberta do mar. Abundan os dentes, en especial, de [[escualo]]s.

A vexetación é típcatípica mediterránea, con árbores como [[castiñeiro]]s ou [[Ciprés|cipreses]], e arbustos como a [[xesta]]. Sobre os penedos do monte Titano aparece a [[Ephedra nebrodensis]], planta típica de [[Sicilia]] e de [[Sardeña]].

A fauna é variada, pois conviven [[Aves de rapina|rapaces]] diurnasdiúrnas e nocturnas ([[lagarteiro|peneireiros]], [[curuxa]]s e [[moucho]]s) e mamíferos de tamaño grande ou mediano ([[xabaril|xabaríns]], [[raposa]]s, [[corzo]]s, [[gamo]]s), xunto con outros de pequeno ([[lebre]]s, [[donicela]]s, [[ourizo-cacheiro|ourizos-cacheiros]], [[teixugo]]s, [[garduña]]s).

De acordo con a lenda, [[San Mariño, diácono|San Mariño]], pedreiro de [[Arbe]], pertoprdto de Rimini, refuxiouse no monte Titano para escapar das persecucións anticristianasanticristiáns, fundando alí unha comunidade: a [[República de San Mariño]]. Artisticamente o santo é sempre representado con o Monte Titano entre as mans.

En [[2008]], o Monte Titano foi inscrito pola [[UNESCO]] na lista do [[Patrimonio Mundial da Humanidade]], xunto con o [[Cidade de San Marino|centro histórico de San Mariño]].<ref>[http://whc.unesco.org/en/news/450 Inscrición no Patrimonio da Humanidade]</ref>Segundo o comité selector polo mantemento de San Mariño como unha repúbicarepública libre desde a [[Idade Media]].

[[Categoría:Xeografía de San Mariño|Monte Titano]]