Illa Salina: Diferenzas entre revisións
Nova páxina: "{| class="prettytable float-right" align=right style="width: 300px; font-size: 95%;" |- style="background-color: #aaa; font-size: 110%;" ! colspan="2" | Salina |- | colspan="2" | |- ..." |
(Sen diferenzas.)
|
Revisión como estaba o 7 de xaneiro de 2010 ás 23:05
| Salina | |
|---|---|
| Vista da illa | |
| |
| Datos | |
| Capital | |
| País | Italia |
| Localización | Mar Mediterráneo |
| Arquipélago | Illas Eolias |
| Linguas | Italiano |
| Poboación (2006) | 2.350 hab. |
| Superficie | 27 km² |
| Densidade | |
| Coordenadas | Modelo:Coor dm |
| Maior Altura | 962 m. Monte Fossa delle Felci |
| Localización | |
| |
Salina é unha illa nas Illas Eolias (coñecidas en italiano como Isole Eolie) ao norte de Sicilia, sur de Italia. É a segunda illa máis grande do arquipélago.
Salina divídese entre tres comuni: Santa Marina na costa oriental, Malfa ao norte, e Leni no suroeste. A Leni pertencen as vilas de Valdichiesa e Rinella. Outros pobos máis pequenos son Capo Faro, Pollara e Lingua.
Xeografía
Salina ten unha superficie total de 27 km². Inclúese na Lista do Patrimonio Mundial, especialmente debido ao seu valor vulcanolóxico. Componse de seis volcáns: os máis antigos atópanse en Pizzo dei Curvo, Monte Rivi preto de Capo Faro, aínda que estes son apenas reconocibles desde o punto de vista morfolóxico, mentres que os volcáns Monte Fossa delle Felci (968 m, o pico máis alto do arquipélago) e Monte dei Porri (860 m) están perfectamente conservados: o cráter deste último atópase xusto encima do nivel do mar, cerca do pequeno pobo de Pollara.
A erupción máis recente ocorreu en Salina na parte occidental da illa fai uns 13.000 anos e formou o cráter semi-circular de Pollara, a súa actividade foi sobre todo explosiva e produciu grandes depósitos de pedra pómez.
Todo o que queda das actividades endóxenas son algúns dos fenómenos post-volcánicos chamado "gurgullo" e unha fonte termal en Pertuso. Os fenómenos de gurgullo atópanse en Rinella e prodúcense, fundamentalmente pola emisión de gas baixo a auga (sulfato de hidróxeno) e vapores. Cando este fenómeno atópase máis activo pode levantar o fondo do mar.
Vexetación
Desde a distancia, Salina vese completamente verde, con dúas altas montañas redondeadas e unha costa sen problemas. Máis de 400 tipos diferentes de plantas crecen aquí. O cultivo de uvas, olivas e alcaparras son basicamente un rito.
Salina foi a primeira entre as illas Eolias en protexer o seu medio ambiente, cunha reserva natural, coñecida como a Reserva Natural do Fossa delle Felci e dei Porri.
As ladeiras das montañas da illa están cubertas de fieitos, chopos, castaños e vexetación típica mediterránea cuberta con alcaparras arbustos, nopales e unha variedade de froiteiras, oliveiras e viñedos. Por encima de todo, hai malvasía, un viño branco famosos que só se produce na Salina. A malvasía é de cor dourada e ten un intenso aroma delicadamente doce. Tamén houbo un rexurdimento da produción local de aceite de oliva baixo en acedo de superior calidade.
Historia
Un asentamento grego, do século IV antes de Cristo ata os tempos da Roma imperial, estaba no lugar onde hoxe en día esta a pequena localidade de Santa Marina. Descubríronse unha serie de tumbas desta época e vestixios da cultura grega e romana.
Na antiga Grecia, a illa foi nomeada "Didyme" (Δίδυμη), un nome grego que se refire ás dúas montañas como "xemelgos". A illa foi habitada xa na Idade de Bronce e foi desenvolvida e logo abandonada moitas veces nos milenios seguintes.
En 1544, cando España declarou a guerra a Francia, o rei Francisco I de Francia pediu axuda á Sultán Otomán [[Suleiman I | Suleiman] ]. Este último enviou unha flota encabezada por Khair ad Din (tamén coñecido como Barbarroxa), que obtivo a vitoria sobre os españois, e logrou recuperar Nápoles. No curso da batalla, se despoblaron as Illas Eeolias. Máis tarde, inmigrantes da península italiana, Sicilia e España restableceron comunidades en Salina.
Zonas da illa, incluídos os dous picos das montañas, foron designadas como reserva natural en 1981.
Lugares de interese principal
- O lago de sal en Lingua foi un lugar de a produción de sal mariño, de aí o nome de Salina.
- Nas ladeiras da fosa, foron escavadas varias tumbas romanas.
- Santuario da Madonna del Terzito, situado entre Malfa e Leni encaixado no lugar coñecido como Valdichiesa entre os volcáns xemelgos, e construído en 1630.
No século 18 as ruínas dunha vila típica do Imperio Romano atopouse aquí, pero desde entón estragaronse.
Transporte
Salina ten dous portos, Santa Marina e Rinella, servido polos transbordadores e aerodeslizadores que están activos desde Nápoles, Palermo, Reggio Calabria, Messina e Milazzo.
Hai un servizo regular de autobuses que conecta todos os pobos da illa. Unha estrada principal conécta Lingua, Santa Marina, Malfa e Pollara e unha rúa lateral esténdese entre os dous volcáns a Leni e Rinella.