Cesare Balbo: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Trocar espazo de nomes 'Imaxe:' e/ou 'Image:' por 'Ficheiro:' |
arranxiños |
||
Liña 1:
[[Ficheiro:Cesare Balbo.jpg|thumb|Cesare Balbo defende aos estudantes durante a revolución de 1821.]]
'''Cesare Balbo''', nado en [[Torino]] o [[21 de novembro]] de [[1789]] e finado o [[3 de xuño]] de [[1853]], foi un escritor e político [[italia]]no, Presidente do Consello do Reino de [[Sardeña]].
Fillo do aristócrata [[Prospero Balbo]], que ocupaba unha alta posición na corte, a súa nai morreu cando el tiña tres anos, polo que se educou na casa da súa bisavoa, a condesa de Bugino. En [[1798]] marchou co seu pai a París. Entre 1808 e 1814 serviu o réxime napoleónico en [[Florencia]], [[Roma]], [[París]] e [[Iliria]], á caída de Napoleon voltou ao seu país, ingresou no exército e realizou misións políticas en París e Londres. Tras a revolución de 1821, que el desaprobaba, foi suspendido nas súas funcións acusado de simpatizar con ela e tivo que marchar ao exilio, pouco despois permitiuselle volver, pero as súas tentativas de volver ao servizo público fracasaron, polo que se dedicou á literatura, en 1848 foi nomeado membro da Comisión electoral e converteuse no primeiro ministro constitucional do [[Piemonte]], pero só estivo no posto uns meses.
Balbo foi un defensor da independencia de Italia do control estranxeiro, para o que pensaba unha confederación de estados independentes baixo a supremacía do [[Papa]] e con Piemonte xogando un papel prominente.
Autor de ''La vita di Dante'' (1839) e ''La speranze d'Italia'' (1843) e ''Sommario della storia d'Italia'' (1848)
| |||