Central hidroeléctrica: Diferenzas entre revisións

A auga é conducida mediante unha tubaxe de descarga á sala de máquinas da central, onde mediante enormes [[turbina hidráulica|turbinas hidráulicas]] se produce a xeración de [[enerxía eléctrica]].

 

As dúas características principais dunha central hidroeléctrica, desde o punto de vista da súa capacidade de xeración de electricidade son:

* A [[potencia]], que é función do desnivel existente entre o nivel medio do encoro e o nivel medio das augas debaixo da usina, e do caudal máximo turbinable, ademais das características da turbina e do [[dinamo|xerador]].

A potencia dunha central pode variar desde uns poucos MW (mega[[vatio]]s) ata miles. Cando é menor de 10 MW se consideran [[Central minihidroeléctrica|minicentrais]]. En [[Paraguai]] e [[Brasil]] atópase a maior central hidroeléctrica do mundo, o [[Encoro hidroeléctrico de Itaipú|encoro de Itaipú]] que ten unha potencia instalada de 14.000 MW en 20 turbinas de 700 MW cada unha.

 

Desde o punto de vista da súa concepción arquitectónica, as centrais poden ser clasificadas en:

* Centrais ao aire libre, ao pé da presa, ou relativamente afastadas desta, e conectadas por medio dun encanamento en presión;

* '''Centrais que aproveitan o movemento das olas'''. Este tipo de central é obxecto de investigación desde a década dos 80. A inicios de agosto de [[1995]], o "Ocean Swell Powered Renewable Energy (OSPREY)" implantou a primeira central que utiliza a enerxía das olas no norte de [[Escocia]]. A potencia desta central é de 2 MW. Lamentablemente foi destruída un mes máis tarde por un temporal.

 

A modalidade con que se opera unha central hidroeléctrica pode variar ao longo da sua vida útil. As centrais poden operar en réxime de:

* xeración de enerxía de base;

A xeración de enerxía eléctrica debe seguir a curva de demanda, así, a medida que aumenta a potencia demandada deberá incrementarse o caudal turbinado, ou iniciar a xeración con unidades adicionais, na mesma central, e ata iniciando a xeración en centrais reservadas para estes períodos.

 

 

* Manuale dell'Ingegnere. Edición 81. Editado por Ulrico Hoepli, Milano, 1987. ISBN 88-203-1430-4

* Handbook of Applied Hydraulics. Library of Congress Catalog Card Number 67-25809.

* Hidráulica de los Canales Abiertos. Ven Te Chow. Editorial Diana, Mexico, 1983. ISBN 968-13-1327-5

 

{{Commons|Category:Hydroelectric power|centrais hidroeléctricas}}

 

[[Categoría:Enerxía]]

[[hr:Hidroelektrane]]

[[id:Hidroelektrisitas]]

[[it:Centrale idroelettrica]]

[[iu:ᐃᒪᐅᑉ ᓱᑲᓐᓂᖓᓄᑦ ᐊᐅᓚᔪᓐᓇᐅᑦ/imaup sukanninganut aulajunnaut]]