Monarquía de Xullo: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Nova páxina: "{{País desaparecido |nome_oficial = Royaume de France <br> Reino de Francia |nome_completo = Monarquía de Xullo |nome_curto = Francia |status = Reino |gobern..."
 
Sen resumo de edición
Liña 18:
|moeda= [[Franco francés]]
}}
Proclamada o [[9 de xullo]] de [[1830]] despois das chamadas [[Tres Gloriosas]] ''Trois Glorieuses'', a '''Monarquía de Xullo''' [[1830]] - [[1848]] sucedeu en Francia á [[Restauración Francesa|Segunda Restauración]]. A rama menor dos [[Borbón|Borbóns]] a [[dinastía de Orleáns]] accede ao trono a máns [[Luís -Filipe I de Francia|Luís -Filipe I]] como ''rei dos franceses''. O seu reinado comeza co problema da [[Revolución de 1830]] e se atopara con outros varios que acaban por instaurar a [[Segunda República Francesa|Segunda República]]. A ''Monarquía de Xullo'', marca á fin da monarquía en Francia.
==A crise da monarquía==
[[Ficheiro:Louis-Philippe de Bourbon.jpg|thumb|left|150px|Luís Filipe I de Francia.]]
En [[1846]], as colleitas son moi malas. O aumento do prezo do [[trigo]], base da alimentación, provoca a escasez. O poder adquisitivo baixa. O consumo interior non progresa, provocando unha crise industrial de superprodución. Inmediatamente os patróns se adaptan recurrindo ao despido. Inmediatamente, se asiste a unha retirada masiva dos aforros populares, o sistema bancario está en crise. As quebras se multiplican, os cursos da Bolsa caen. O Estado reacciona importando trigo ruso, o que volve a balanza comercial negativa. Os grandes traballos se paran. As manifestacións se suceden. En [[1847]] se producen os motins de Buzançais. En Roubaix, un 60% dos obreros están en paro. Os asuntos de corrupción (asunto Teste-Cubières) e os escándalos (asunto Choiseul-Praslin) manchan o réxime.
As asociaciones que se encuadran e as reuniones públicas prohibidas a partir de [[1835]] bloquean á oposición. Para pasar esta lei, os opositores seguen os enterros civís de algúns deles, que se transforman en manifestacións públicas. As celebracións familiares e os banquetes serven tamén de pretexto ás reunións. A campaña dos banquetes, ao final do réxime, se desarrola en todas as grandes cidades de Francia. [[Luís -Filipe I de Francia|Luís -Filipe]] endurece o seu discurso e prohíbe o banquete de peche o [[14 de xaneiro]] de [[1848]]. O banquete, aplazado ao [[22 de febrero]], provoca a [[Revolución de 1848]].
==A caída do réxime==
Tras unha axitación, o rei sustitue ao ministro François Guizot por Adolphe Thiers que propon a represión.Recibido con hostilidade pola tropa colocada ao Carrusel, diante do [[palacio das Tullerias]], o rei abdica en favor do seu neto [[Filipe de Orleáns (1838-1894)|Filipe]] e confía a rexencia a súa nora, [[Hélène de Mecklembourg-Schwerin]], pero en vano. A [[Segunda República Francesa|Segunda República]] foi proclamada o [[24 de febreiro]] de [[1848]] fronte a columna da Bastilla.