Umberto Eco: Diferenzas entre revisións

[[Ficheiro:Umberto_Eco_01.jpg|right|200px|Foto de Umberto Eco por Robert Birnbaum]]

 

Doutorouse en [[1954]] pola Universidade de [[Turín]] cunha tese sobre [[Tomé de Aquino|Santo Tomé de Aquino]] e a [[escolástica]] medieval. Traballou como profesor nas universidades de Turín, [[Florencia]] e [[Milán]]. Na actualidade é titular da cátedra de Semiótica e director da Escola superior de [[Humanidades]] da Universidade de [[Boloña]]; é secretario da Asociación Internacional de Semiótica, que cofundou en [[1969]]. Interesouse polas avangardas (A'' obra aberta''; ''Opera Apert''a, [[1962]]), a cultura popular contemporánea (''Apocalípticos e integrados''; ''Apocalittici e integrati'', [[1964]]), a semiótica (''A estrutura ausente''; ''La struttura assente'', 1968, Tratado de semiótica xeral; ''Trattato di semiotica generale'', 1975 - texto fundamental), a [[teoría de recepción]] (''Lector in fabula'', 1979) ou ''Os limites da interpretación'' (''I limiti dell'interpretazione'', 1990). No ''Tratado'' presenta a súa famosa definición de que o [[signo]] é "todo aquilo que pode ser usado para mentir".