Heliogábalo: Diferenzas entre revisións

'''Sextus Varius Avitus Basianus''', '''Heliogábalo''', ([[Emessa]], [[Siria]], [[204]] - [[Roma]], [[222]]) foi un [[emperador romano]]. Era neto do fundador da dinastía dos Severos. Fillo de Sexto Vasiano e Xulia Soemias, adoptou o nome de '''Marcus Aurelius Antoninus''' para gobernar, xa que se comprometera diante de Senado a manter e seguir o exemplo de [[Marco Aurelio]] no seu goberno.

 

[[Ficheiro:Elagabalo (203 o 204-222 d.C) - Musei capitolini - Foto Giovanni Dall'Orto - 15-08-2000 .jpg|thumb|Heliogábalo]]

A morte de [[Caracalla]] e o nomeamento de [[Macrino]] como emperador deixou os Severos fora do poder. A rexente en Roma en ausencia de Caracalla era a súa nai, Xulia Maesa que, diante do nomeamento de Macrino, dedicouse a tratar a volta dos seus ao poder. Convenceu ao Senado de que Sexto Vario era fillo de Caracalla, aínda que con iso deixara a súa propia filla coma unha adúltera, pero era o herdeiro do Imperio. Aínda que o seu neto só tiña 14 anos, foi aceptado como tal e os partidarios de Caracalla, e a política de Macrino en Oriente, onde se atopaba combatendo contra os partos, fixeron que as lexións nomearan a Sexto como emperador. Coa [[batalla de Nisibis]], a sorte do imperio quedou en mans de Heliogábalo.

 

 

O novo emperador era un ardente seguidor da relixión siria, e fora sacerdote do deus sol Heliogabálo o Elágabalus no xeito latino, nome co que se coñecía tamén en Roma. Este deus era adorado en Emessa en forma dunha pedra negra, posibelmente un meteorito, e cando foi para Roma, a pedra do seu deus levouna, para depositala no Palatino, e proclamar a Baal de Emessa deus supremo do Imperio e a el como a súa encarnación.

[[fi:Elagabalus]]

[[fr:Héliogabale]]

[[he:אלאגבאלוס]]

[[hr:Elagabal]]