Bonifacio IX, papa: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
aumentado desde es:Bonifacio IX
Servando2 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 8:
Naceu no seo dunha familia nobre pero empobrecida.
 
Un dos seus primerosprimeiros actos como Papa foi a excomuñón de [[Clemente VII, antipapa|Clemente VII]], que exercía tamén o pontificado desde [[Avignon]]. O antipapa Clemente respondeu coa excomuñón de Bonifacio.
 
O enfrontamento eclesiástico entre Bonifacio IX e Clemente VII extendeuseestendeuse ao terreo político, e o recénrecentemente elixido Papa coroou en [[1390]] a [[Ladislao de Nápoles|Ladislao]] como rei de Nápoles, para enfrontalo a [[Luís II de Nápoles|Luís de Anjou]], a quen Clemente coronaracoroara en [[1389]].
 
Bonifacio tamén logrou acabar coscoas últimos rescoldosbrasas do movemento comunal romano, recuperando o [[castelo de San Angelo]] e fortificándoo xunto con outros puntos estratéxicos de Roma.
 
Trala morte de Clemente en [[1394]] a sé de Avignon elixiu Papa ao cardeal Pedro Martínez de Luna, que adoptou o nome de [[Bieito XIII, (antipapa)|Bieito XIII]]. As potencias europeas viron unha oportunidade de acabar co Cisma, e recurrironrecorreron a un informe que a [[Universidade de París]] publicara en xaneiro de 1394, propondo tres vías non violentas para acabar co cisma:
 
*A ''via cessionis'' propuganabapropugnaba a abdicación voluntaria e simultanea dos dous papas seguida dunha nova elección.
*A ''via compromissi'' supuña estudar os dereitos de ambos os dous Papas por unha comisión arbitral que decidiría quen era o Papa lexítimo.
*A ''via concilii'' defendía a convocatoria dun [[concilio ecuménico]] que decretase quen sería Papa.
 
Bonifacio IX rechazourexeitou as tres solucións, mentres Bieito XIII só se opuxo totalmente á vía conciliar. A falta de acordo provocou a ameaza das potencias europeas aos pontífices de retirarlles os respectivos apoios, ameaza que só cumpriron os monarcas que apoiaban a Bieito, pero que non supuxo a fin do Cisma, xa que o Papa, malia non contar con apoios, seguiu sen someterse.
 
Noutra orde de aspectos, destacou durante o pontificado de Bonifacio IX a celebración de dous [[xubileo]]s, en [[1396]], convocado por Urbano VI, e en [[1400]], no que fixeron aparición en Roma os "Bianchi" ou "Albati", grupos de penitentes [[flaxelantes]] que procesionaban encarapuchados, con hábitos brancos e cunha cruz vermella debuxada nas costas. Esta orde provocou tal número de disturbios e sucesos sanguentos que Bonifacio condenou á fogueira ao seu líder e disolveu aos adeptos.
Liña 26:
Un ano antes Bonifacio fixera un chamamento á cristiandade occidental para socorrer ao [[Bizancio|emperador bizantino]] [[Manuel II Paleólogo|Manuel II]], ameazado polo sultán otomano [[Beyazid I|Beyazid]]. Tal chamamento non espertou entusiasmo algún, aínda que o [[Imperio Bizantino]] se salvaría pouco despois, prolongando a súa existencia algunhas décadas máis, pola fulminante irrupción de [[Tamerlán]], que obrigou a Beyazid a retirarse.
 
As profecías de [[San Malaquías]] refírense a este papa como ''Cubus de mixtione'' (Cubo de mezclamestura), facendo referencia a que no escudo de armas da familia figuran uns cubos entrelazados.
 
[[Categoría:Papas]]